(ลูกา บทที่ 23 ข้อ 26-32)

ขณะที่บรรดาทหารนำพระองค์ออกไป ได้เกณฑ์ชายคนหนึ่งชื่อซีโมนชาวไซรีนซึ่งกำลังกลับจากชนบท วางไม้กางเขนบนบ่าของเขาให้แบกตามพระเยซูเจ้า ประชาชนจำนวนมากติดตามพระองค์ไปด้วยรวมทั้งสตรีกลุ่มหนึ่ง ซึ่งข้อน-อกคร่ำครวญถึงพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงหันพระพักตร์มาทางสตรีเหล่านี้ ตรัสว่า ‘ธิดาเยรูซาเล็มเอ๋ย อย่าร้องไห้สงสารเราเลย แต่จงร้องไห้สงสารตนเองและลูกๆเถิด เพราะวันนั้นจะมาถึง เมื่อประชาชนจะกล่าวว่า “หญิงที่เป็นหมัน ครรภ์ที่มิได้ให้กำเนิดบุตร และนมที่มิได้เลี้ยงลูกก็เป็นสุข!” เวลานั้นประชาชนจะพูดกับภูเขาว่า “จงถล่มลงมาทับเราเถิด!” และพูดกับเนินเขาว่า “จงกลบเราไว้เถิด!” เพราะถ้าเขาทำกับไม้สดเช่นนี้ อะไรจะเกิดขึ้นกับไม้แห้งเล่า?’ บรรดาทหารนำผู้ร้ายสองคนไปประหารพร้อมกับพระองค์ด้วย

เทียบ

พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงบนไม้กางเขน มัทธิว  บทที่ 27 ข้อ 32

 

(Luke 23:26-32)

As the soldiers led him away, they seized Simon from Cyrene, who was on his way in from the country, and put the cross on him and made him carry it behind Jesus. A large number of people followed him, including women who mourned and wailed for him. Jesus turned and said to them, “Daughters of Jerusalem, do not weep for me; weep for yourselves and for your children. For the time will come when you will say, ‘Blessed are the childless women, the wombs that never bore and the breasts that never nursed!’ Then “‘they will say to the mountains, “Fall on us!” and to the hills, “Cover us!”’[a]

For if people do these things when the tree is green, what will happen when it is dry?”

Two other men, both criminals, were also led out with him to be executed.

compare

Matthew 27: 12