|
เขาเริ่มบอกตนเองว่า ตนเองนั้นโชคดีแค่ไหน
เขามีร่างกาย ครบสามสิบสอง มีอาชีพการงาน
มีครอบครัว มีโอกาสบ่นว่าอาหารชิ้นไหนดี อาหาร
ชิ้นไหน ไม่อร่อย มีโอกาสสวมใส่เสื้อผ้า มีโอกาส
ครอบครองสิ่งของมากมายที่คนเหล่านี้ ไม่มี
ตอนนี้ ผมเริ่มคิดได้ และตระหนักได้ว่า ชีวิตของผมมันย่ำแย่
จริงหรือ ? บางทีมันอาจไม่ได้ย่ำแย่ ขนาดนั้นก็ได้ คุณละ ?
บางที เมื่อครั้งหน้าคุณรู้สึกว่า ชีวิตของตนกำลังย่ำแย่
ลองคิดถึงเด็ก คนที่ต้องเสียแขนเพื่อเป็น ขอทานคนนั้นดูสิ !
“ ความรู้สึกพอ ”
ไม่ใช่มาจากการเติมเต็มสิ่งที่คุณต้องการ
แต่มาจากการตระหนักว่า คุณมีมากมายและเพียงพอ
เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง ประตูอีกบานหนึ่งก็จะเปิดออก
แต่บ่อยครั้ง เรามัวแต่จ้องบานประตู ที่ปิดลงเท่านั้น
ไม่ได้สังเกตเห็น ประตูอีกบานหนึ่ง ที่เปิดออกเพื่อเรา
จริงอยู่ พวกเรามักจะรู้ว่า ตนเองมี
ก็ต่อเมื่อเราสูญเสียมัน แต่พวกเราก็ต้องคอยจนกว่า
ของสิ่งนั้นมาถึง จึงจะรู้ตัวว่า เราไม่มีมัน
การมอบความรักทั้งหมดให้กับผู้อื่น
มิได้หมายความว่า เราจะได้รับความรัก ตอบกลับมาอย่างเท่าเทียมกัน
อย่าหวังว่า รักผู้อื่นแล้วผู้อื่นจะรักตอบ จงสนใจแค่ให้ความรักนั้น เติบโต
ขึ้นในใจพวกเขา แต่ถ้าไม่เติบโตขึ้นเลย
ก็จงพอใจกับความรักที่เติบโตขึ้นในใจ ของคุณเอง
|
