ส่วนที่ชอบที่สุด

สามีภรรยาคู่หนึ่งฉลองชีวิตแต่งงานที่อยุ่ร่วมกันมา 50 ปี…..วันครบรอบแต่งงาน 50 ปีทอง …

ทั้ง 2 มีงานเลี้ยงฉลองใหญ่ที่ลูก หลานจัดขึ้น มีญาติมิตรมาร่วมแสดงความยินดีมากมาย

เมื่อจบงานฉลอง ทั้ง 2 กลับมาถึงบ้าน ต่างก็รู้สึกเหนื่อย แต่ก็เป็นสุขเมื่อได้พักผ่อนในบ้านอันเงียบสงบอีกครั้ง  ทั้ง 2 สามีภรรยาวุ่นวายกับการเตรียมงาน และพูดคุยกับแขกเหรื่อในงาน  จนไม่ได้รับประทานอะไร จึงรู้สึกหิว

ก่อนเข้านอนทั้งคู่จึงหาของว่างรับประทาน เป็นกาแฟกับขนมปังอบเอง ทาเนย  สามีหยิบขนมปังปอนด์แถวใหม่ออกมา….และส่งส่วนที่หัวกระโหลกขนมปังให้กับภรรยา  ดังเช่นที่เคยทำมาตลอดเวลา 50 ปี

ภรรยาเกิดอาการปึงปังขึนมาในทันที      เธอตะโกนใส่เขาว่า ” 50 ปีเต็ม ที่เธอโยนหัวกระโหลกขนมปังให้ฉัน  ฉันจะไม่ทนรับมากินอีกต่อไปแล้ว   เธอไม่เคยจะใส่ใจว่าฉันชอบอะไรเลยสักนิดเดียว”

เธอพร่ำสาดความโกรธที่อัดอั้นมานานอย่างยืดยาว  ล้วนเป็นเรื่องที่ระเบิดมาจากการที่เขาส่งส่วนหัวกระโหลกขนมปังให้เธอ

เขานั่งนิ่งด้วยความงงงันเต็มที่ จากสิ่งที่เขาได้ยิน…ในที่สุด เมื่อเธอหยุดพูดเพราะเหนื่อย..

เขาก็พูดกับเธอค่อยๆว่า ” แต่ที่รัก…นั่นมันเป็นส่วนที่ฉันชอบมากที่สุด…”

(จาก ด้วยรักและช็อกโกแลต ของ Medard Laz แปลโดย งามพรรณ เวชชาชีวะ)