พี่น้องสองคน คนพี่แต่งงานแล้ว คนน้องเป็นโสด

ทั้งสองร่วมกันเป็นเจ้าของที่นา มรดกร่วมกัน ผลิตข้าวได้ปีละมากๆ พี่น้องก็แบ่งกันคนละครึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีทุกปี      จนในกลางดึกของคืนหนึ่งพี่ชายคนที่แต่งงานแล้ว สะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกันฉุกคิดว่า

“ไม่ยุติธรรมเลยน้องข้ายังไม่ได้แต่งงาน แต่เขาได้ข้าวครึ่งหนึ่ง   ส่วนข้ามีภรรยาและลูกอีกตั้งห้าคน เวลาแก่ตัว  ข้าก็จะมีลูกคอยดูแล     แต่ใครจะดูแลน้องชายข้าตอนที่เขาแก่ล่ะ เขาควรจะได้ส่วนแบ่งมากกว่า เพื่อจะได้มีเงินเก็บไว้ใช้ยามแก่ชรามากขึ้น”

คิดดังนั้นแล้วพี่ชายก็บรรทุกข้าวของตนใส่เกวียนจนเต็มพื่อแอบเอาไปเทใส่ยุ้งของน้องชาย  ในเวลาเดียวกันนั้นเอง    ฝ่ายน้องชายก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเช่นกัน และรำพึงกับตนเองว่า                                                      

“มันไม่ยุติธรรมเลย   พี่ชายของข้ามีภรรยาและลูกอีกตั้งห้าคน แต่เขากลับได้ส่วนแบ่งแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น ควรหรือที่ข้าจะได้รับผลผลิตเท่ากันกับเขา ในเมื่อข้ามันก็ปากเดียวท้องเดียว ไม่มีใครที่ข้าจะต้องดูแล”            

เขาจึงลุกขึ้นจากเตียง ขนข้าวใส่เกวียนจนเต็ม เพื่อมุ่งไปยังยุ้งฉางของพี่ชาย
เกวียนของทั้งสองคน มาพบกันกลางทางพอดี!