การให้…การแบ่งปัน…ทำให้เราร่วมกับพระกุมาร: แผนการการไถ่กู้
ใครมีเสื้อสองตัวให้แบ่งตัวหนึ่งแก่คนที่ไม่มี…คนที่มีอาหารจงทำเช่นเดียวกัน(ลก3:11)
เข้าสัปดาห์ที่สามสำหรับเตรียมรับพระพรขององค์พระกุมารองค์พระผู้ไถ่ของชาวเรากันแล้วสิครับ เปลวเทียนณกลางพระแท่นเปลวเทียนพิเศษเฉพาะสำหรับช่วง“เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสต์เจ้า” เผลอแป๊บเดียวนั้นถูกจุดให้เป็นเทียนสีม่วงไปแล้ว2 ลำต้นแล้ว (เวลาไวจริงจริงครับ ไม่ใช่ไวเหมือนโกหกเสียด้วยเพราะไม่ได้มีการโกหกหลอกลวงอะไรกันเลยมันก็หมดไปไวตามธรรมชาติของมันไปครับ
เปลวเทียนสีม่วงนี้เป็นสัญลักษณ์เพื่อบอกกับทุกคนที่ได้พบเห็นเปลวเทียนสีม่วงนี้ว่าเราก็ลังสำรวจและสำรวมจิตใจเพื่อจะได้ดำเนินชีวิตเป็นพิเศษเพื่อจะได้รอรับเสด็จองค์พระกุมารเจ้าองค์พระผู้ไถ่พระพรสุดวิเศษที่พระบิดารักและหวงแหนมากที่สุด แต่พระองค์ก็รักเราและประทานให้กับเราทุกคน
และสัปดาห์ที่สามนี้พี่น้องจะพบว่ามีเทียนสีที่แปลกกว่าสักหน่อยหนึ่งคือเป็นเปลวเทียนสีชมพูที่ถูกจุด ไม่ใช่เทียนงานแต่งงานนะครับ แต่เป็นสัญลักษณ์หมายถึงครึ่งทางแล้วที่เราเฝ้ารอคอยในช่วงเวลาพิเศษนี้บางคนอาจจะตั้งใจจนเครียดที่จะรอคอยพระกุมารพระผู้ไถ่ บางคนอาจจะหลงสลวนไปกับสิ่งต่างๆในโลกจนเลอะเลือนลืมพระองค์ไป จะได้ตั้งต้นตั้งสติกันไหม ใครที่เหนื่อยจะได้ชุบชูให้มีเรี่ยวแรงกันใหม่อีกครั้งหนึ่งและทั้งหมดนี้ก็เพื่อเตือนตัวเองเตือนใจกันให้รอรับเสด็จองค์พระผู้ไถ่ของเราทุกคน
ใครมีเสื้อสองตัวให้แบ่งตัวหนึ่งแก่คนที่ไม่มี…คนที่มีอาหารจงทำเช่นเดียวกัน(ลก3:11)
วันเสาร์ที่แล้วมีโอกาสได้ไปร่วมฉลอง“บ้านเณรจอห์น-ปอล” บ้านเณรเล็กของสังฆมณฑลนครสวรรค์ เมื่อครั้งถูกส่งขึ้นไปช่วยและร่วมงานกับสังฆมณฑลนครสรรค์ มีโอกาสเป็นผู้ช่วยอธิการบ้านเณรเล็กแห่งนี้อยู่หนึ่งปีครับ
ปีนี้บ้านเณรเล็กแห่งนี้มีอายุครบสิบสามปีแล้วเมื่อครั้งที่พระคุณเจ้าบรรจงอารีย์พรรคพระสังฆราชผู้ล่วงลับไปเมื่อกลางปีนี้เองท่านได้คิดริเริ่มและเริ่มลงมือลงแรงสร้างบ้านเณรเล็กของสังฆ-มณฑลขึ้นมา พระคุณเจ้าจึงเป็นที่รักยิ่งของลูกๆหลานๆในบ้านเณรพวกสามเณรทุกคนจะเรียกพระคุณเจ้าท่านว่า“พ่อปู่” แต่… เวลานี้ไม่มี“พ่อปู่ที่เดินได้จับต้องได้” อีกต่อไปแล้ว… คงประดับไว้ด้วยมรดกอันล้ำค่ำแห่งนี้และความทรงจำความรักที่ท่านมีต่อพี่น้องในสังฆมณฑลและเป็นพิเศษในบ้านเณรแห่งนี้
และปีนี้เองปีที่สิบสามย่างสิบสี่ บ้านเณรเล็กแห่งนี้ก็ได้เริ่มทำงานตามกลไกตามธรรมชาติของมัน นั่นคือผลิตดอกผลออกมาเป็นพระสงฆ์สังฆมณฑลเป็นครั้งแรก เมื่อกลางเดือนตุลาคมที่ผ่านมาณวัดเซนต์นิโคลาสอำเภอเมืองจังหวัดพิษณุโลก เป็นความสุขของพี่น้องสังฆมณฑลนครสวรรค์และเป็นพิเศษจากน้องน้องสามเณรบ้านเณรเล็กจอห์น-ปอลนครสวรรค์ ที่พระสงฆ์ใหม่ทั้งสองท่าน“คุณพ่อวันใหม่” และ“คุณพ่อไพศาล” ของน้องน้อง เป็นผลผลิตบ้านเณรแห่งนี้ตั้งแต่ชีวิตเริ่มต้นของสามเณรเลยทีเดียว ช่างน่ายินดีและภาคภูมิใจกับบ้านเณรเล็กแห่งนี้จริงๆครับ เมื่อผลแรกตามมาเราก็เฝ้าภาวนาและรอคอยผลิตผลรุ่นต่อๆไปด้วยวางใจพระครับ
ใครมีเสื้อสองตัวให้แบ่งตัวหนึ่งแก่คนที่ไม่มี…คนที่มีอาหารจงทำเช่นเดียวกัน(ลก3:11)
มีคำกล่าวจากพระสงฆ์พี่ชายว่า“ที่พระสงฆ์ได้บวชกันนั้นไม่ใช่แค่ความดีที่ฝึกฝนของพระสงฆ์เท่านั้น ไม่ใช่เพราะความรักความเชื่อความศรัทธาของพ่อแม่และครอบครัวของตนเท่านั้น… แต่เป็นเพราะความรักความศรัทธาของชุมชนของพี่น้องที่อยู่รอบรอบและพี่น้องที่หมั่นตั้งจิตภาวนาให้กับเขาด้วย”
ทุกครั้งที่เราภาวนาทั้งสำหรับสามเณรเล็กและสามเณรใหญ่บ้านเณรแสงธรรม ทุกครั้งที่เราช่วยด้วยปัจจัย ทุกครั้งที่เราปรารถนาดีมอบคำแนะนำ-เตือนสติเตือนใจที่ดีให้กับพวกเขาทุกครั้งที่เราเฝ้าภาวนาร่วมบูชามิสซาขอบพระคุณพระเจ้าทุกครั้งที่เราชวนกันสร้างชีวิตคริสตชนที่เข้มแข็ง พี่น้อง…เรากำลังร่วมกับพ่อแม่-ครอบครัวของเขา เรากำลังร่วมกับเขามอบถวายชีวิตของเราพร้อมกับชีวิตของเขาและร่วมในชีวิตของพระเยซูพระกุมารองค์พระผู้ไถ่ของชาวเรา
ดังนั้น… พระสงฆ์พี่ชายพ่อจึงบอกต่อไปว่า “ทุกครั้งที่เราพบเห็นพระสงฆ์รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ใหม่ เราจงภูมิใจและเรามีสิทธิที่จะภูมิใจ เป็นเพราะเราเป็นเพราะการแบ่งปันของเรา เราช่วยพระในการร่วมสร้างพระสงฆ์ของพระคริสต์เจ้าสงฆ์ของพระองค์ด้วยเช่นกัน”
“แล้วพวกเราเล่า…พวกเราต้องทำอะไร”(เทียบลก3:14)
ใครมีเสื้อสองตัวให้แบ่งตัวหนึ่งแก่คนที่ไม่มี…คนที่มีอาหารจงทำเช่นเดียวกัน(ลก3:11) ทุกครั้งที่เราให้ ทุกครั้งที่เราแบ่งปัน เรากำลังสร้างบรรยากาศภายในบ้านของพระบิดาที่อบอวลไปด้วยความรักของพระกุมารของพระบิดาผู้เป็นเจ้าของบ้านแท้จริง
พี่น้องเราไม่ได้ถูกเรียกร้องให้ทำอะไรมากเลย “แบ่งปันให้…รัก…และแบ่งปัน” เท่านี้เราก็ร่วมกับทุกคนเราก็ร่วมกับองค์พระกุมารองค์พระผู้ไถ่ของเราแล้วหละครับ แล้วพระอาณาจักรของพระบิดาที่เราทุกคนเฝ้าภาวนาวอนขอ“ขอให้พระอาณาจักรของพระองค์จงมาถึง ในแผ่นดินของเรานี้ให้เป็นดังพื้นแผ่นดินในสวรรค์บ้านของพระองค์”ก็จะเป็นจริง
ที่นี้ภาพจะชัดเจนขึ้นว่า… “แล้วพวกเราเล่า…พวกเราต้องทำอะไร” ในแผนการการไถ่กู้ในการให้…รัก…และแบ่งปันร่วมกับองค์พระกุมาร.
โดย…นกขุนทอง
|