ผู้ต่ำต้อย…ที่พระเจ้าทรงโปรดปราน
“เธอได้รับพระพร เธอมีบุญยิ่งกว่าใครๆ” (เทียบ ลก. 1:42)
คนสมัยนี้เป็นแสนเป็นล้านต่างแย่งบุญกัน แย่งกันเป็นที่หนึ่ง มีบ้างไหม ที่ไหน? ที่จะไม่เห็น หรือไม่มีการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นมีชั้นเชิงชิงดำชิงแดงกันบ้าง ตื่นเช้ามาเดี๋ยวนี้ก็ยังแย่งอากาศกันหายใจกันแล้ว พอออกนอกบ้านหน่อยก็แย่งกันในเส้นทางบนถนนปาดกันไปแย้งกันมา ยิ่งเรามนุษย์เงินเดือนยิ่งแล้วไปกันใหญ่ ยิ่งหันมาขึ้นพาหนะสาธารณะยิ่งแล้วกันไปใหญ่ไม่ว่าจะเป็นเรือข้ามฟาก เรือด่วน หรือจะเป็นทางรถ รถตู้ รถเมล์ รถแท็กซี่ หรือจะเป็นรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินที่ดูทันสมัยและขนส่งผู้คนได้ว่องไวและได้จำนวนครั้งละมากมายก็ตาม ทั้งหมดนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้นเรื่องการแย่งชิงกันเลยแม้แต่น้อย
แม้กระทั้งเรื่องทำบุญให้ได้บุญ เวลาจะทำบุญก็ไม่พ้น “ฉันขอเอาชื่อไปแทรกตรงไหนสักที่หนึ่งได้ไหม” ยิ่งเด่นชัดยิ่งชอบยิ่งถูกใจ หรือเวลาผู้คนไปนั่งสมาธิ ไปภาวนา แม้กระทั่งมาเข้าวัดร่วมมิสซา ก็ยังไม่พ้นการแก่งแย่งกันอีก บ้างก็รีบไปนั่งในที่ที่ตนเองรู้สึกชอบที่สุด ด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่งตามความชอบของตนเอง บ้างก็ชอบเพราะใกล้พัดลม บ้างใกล้รูปพระ บ้างใกล้พระแท่น หรือหากพูดหากมองในด้านลบสักหน่อยหนึ่ง ก็ใกล้ประตูเข้าออก เวลาจะออกจะได้ออกเร็วออกก่อนใคร…นั่นปะลัย
“เธอได้รับพระพร เธอมีบุญยิ่งกว่าใครๆ” (เทียบ ลก. 1:42)
ดูสิ…ดูจากชีวิตเยาวชนลูกหลานของเรา พวกเขาก็เป็นกระจกส่องให้เราเห็นชีวิตที่ต้องผสมโลงกับการแย่งชิง ชิงดีชิงได้ได้เป็นอย่างดี เราลองมาพิจารณาดู พวกเขาทุ่มทั้งเวลา แรงกายแรงใจ ทรัพย์สินเงินทองออกเดินทางอย่างยากลำบากเพื่อไปเรียนพิเศษเพื่ออะไรกัน
การไปเรียนพิเศษนั้นหรือก็เพื่อ…เป้าหมายแรกจะเป็นที่หนึ่ง จะได้เป็นหนึ่งในผู้วิเศษพิเศษใช่หรือไม่…ก็น่าคิดอยู่ พอจะเป็นไปได้บ้างไหม ที่เป้าหมายนั้นเรียนเพื่อได้รับรู้และเข้าใจ นำมาใช้แก้โจทย์ทั้งโจทย์ในกระดาษและโจทย์ในชีวิต ทุกวันนี้หายากเข้าไปทุกทีๆ คือ แทบไม่มีใครคิด-วางแผนเรียนรู้เพื่อจะไปช่วยใคร-เรียนเพื่อการกุศลเพื่อจิตเมตตา
“เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระตรัสแก่เธอ…พระรักษาสัญญาเสมอ พระองค์ไม่ทอดทิ้งเราแม้เราเป็นคนบาปเป็นผู้ต่ำต้อยสักเพียงใด” (เทียบ ลก. 1:45,48)
ที่ผ่านมา ขณะที่คนนับแสนนับล้านหันลูกศรชีวิตของตนมุ่งหาแต่ความยิ่งใหญ่ มุ่งหาชีวิตที่เป็นที่หนึ่ง-หนึ่งเดียว ตรงกันข้าม…นักบุญยอแซฟ และพระนางมารีอา-แม่พระ ทั้งสองยอมรับที่จะเป็นคนเล็กๆคนหนึ่งที่ร่วมกับงานไถ่กู้มนุษย์ของพระบิดา ร่วมกับพระองค์ ให้พระองค์เป็นตัวเอก ให้เป็นตามน้ำพระทัย ให้พระจิตเจ้าเป็นแสงสว่างนำทางตน ทำหน้าที่ของตนเพียงพร้อมน้อมรับพระผู้ไถ่ ปกป้องดูแลให้พระองค์ได้ปลอดภัย
นี่แหละชีวิต และหน้าที่ของชีวิตของท่านทั้งสอง ชีวิตที่ผู้คนนับแสนนับล้านปรารถนาได้รับเกียรติได้รับความยิ่งใหญ่ แต่ไม่พร้อมจะร่วมทุกข์และตกต่ำพร้อมกับพระผู้ไถ่ แต่กระนั้นก็ตาม ยังมีผู้คนส่วนหนึ่งแม้เป็นส่วนน้อย โดยมีแม่พระและนักบุญยอแซฟเป็นผู้นำ ที่พร้อมจะตกน้ำลุยไฟพร้อมกับองค์พระกุมาร องค์พระผู้ไถ่เสมอ
“เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระตรัสแก่เธอ…พระรักษาสัญญาเสมอ พระองค์ไม่ทอดทิ้งเราแม้เราเป็นคนบาปเป็นผู้ต่ำต้อยสักเพียงใด” (เทียบ ลก. 1:45,48)
คริสต์มาสปีนี้และปีใหม่ทั้งปีที่รออยู่ข้างหน้า เราตัดสินใจแล้วหรือยังว่า… เราจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่ง หรือ เราจะผู้ทำตนเป็นผู้ต่ำต้อยที่พระเจ้าทรงโปรดปราน พร้อมกับพระกุมารองค์พระผู้ไถ่ ดั่งเช่นแม่พระและนักบุญยอแซฟ.