พระสิริรุ่งโรจน์ของพระบุตร…รักเพื่อนพี่น้อง  ยอมทุกข์เพื่อมอบสุข

 

                   “บัดนี้​บุตร​แห่ง​มนุษย์​ได้​รับ​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์และ​พระ​เจ้า​ทรง​ได้​รับ​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์​ใน​บุตร​แห่ง​มนุษย์​ด้วย”  (ยน13:31)

เมื่อพูดถึงความรุ่งโรจน์โลกสอนอะไรให้เรา  โลกสอนให้เรา“ยึดมั่นถือมั่นกับต้องมีต้องได้ต้องชนะจะพลาดอะไรไม่ได้”  นี่คือสิ่งที่โลกสอนเราและดูเหมือนเราก็ยินยอมพร้อมใจที่จะโอนอ่อนผ่อนไปตามโลกเสียด้วย

เมื่อไม่นานมานี้มีเรื่องเรื่องหนึ่งจากคนคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตเราพาลให้เราหงุดหงิดอยากจะโลกแตกทับใส่กลับไปบ้าง…  แต่มานั่งคิด  “แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ผิดจริงๆก็ตาม  เอ…ถ้าเราตวาดแวดใส่ไปเราคงสะใจคงมีคนรับรู้ถึงอารมณ์ร้อนระอุของเรา  แต่เราจะได้อะไรกลับคืนมาหรือเปล่านะ”  ทุกคนที่ร่วมกิจกรรมกับเราคงจะพบแต่เรื่องหนักใจไม่มีสุขเป็นแน่ลึกๆคงไม่มีใครสุขใจแน่เลย

​          “เรา​ให้​บท​บัญญัติ​ใหม่​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลายให้​ท่าน​รัก​กันเรา​รัก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​อย่างไรท่าน​ก็​จงรักกัน​อย่าง​นั้น​เถิด”  (ยน13:34)                                                                                                 

การจะรักใครสักคนทั้งคนในหรือคนนอกครอบครัวก็ตามเราจะถูกเรียกร้องถามหากิจการที่เรามีต่อผู้อื่นต่อกันและกัน  และแน่นอนกิจการที่มอบความรักมอบสันติสุขให้ผู้อื่นนั้นย่อมต้องแลกกับการอุทิศตนของเราเราต้องออกแรงและรับทุกข์บ้างเพื่อจะสามารถมอบสันติสุขให้แก่กันและกัน

เหตุการณ์ที่ผ่านมาเรียกร้องให้พ่อยอมอดทนยอมทุกข์เสียเองที่จะไม่ระบายอารมณ์ด้วยการดุด่าว่ากันด้วยคำรุนแรงแต่อดทนให้อภัยแม้ว่าต้องอดกลั้น….  สิ่งที่ได้รับกลับมาในภายหลังก็คือ  ใจของคนคนนั้นที่เข้าใจเราเมื่อได้พูดคุยและเข้าใจกัน…  พี่น้องเราได้เพื่อนได้พี่น้องของเรากลับคืนมาครับ

นี่แหละสิริรุ่งโรจน์ที่พระเยซูเจ้าได้รับนี่แหละคือสิริรุ่งโรจน์ที่พระองค์ทรงสอนแต่โลกไม่ยอมรับไม่ยอมสนใจ

          “เราให้บทบัญญัติใหม่แก่ท่านทั้งหลายให้ท่านรักกัน เรารักท่านทั้งหลายอย่างไรท่านก็จงรักกันอย่างนั้นเถิด”  (ยน13:34)