ถ้าจะให้ท่านตอบว่า“ความร้อนคืออะไร?” คิดว่าฟังดูเป็นคำถามง่ายๆแต่เวลาจะตอบนี่ซิไม่รู้จะตอบอย่างไรมันตอบยาก…

ผมเคยถูกถามด้วยคำถามนี้จากเด็กนักเรียนชั้นมัธยมแห่งหนึ่งสิ่งที่ผมตอบเขาก็คือให้เขาตอบด้วยตัวเองคือผมจุดเทียนแล้วให้เขาเอามือไปทดลองจับเปลวไฟดูได้ผลเพราะเขาเข้าใจทันที…

ในชีวิตของคนเรายังมีอะไรอีกมากมายที่ทั้งรู้ๆแต่ก็อธิบายไม่ได้ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรยิ่งการที่จะสอนหรือบอกคนเก่งๆคนฉลาดหลักแหลมด้วยแล้วยิ่งลำบากอย่างยิ่งที่จะให้เขาเข้าใจผมมีลูกศิษย์คนหนึ่งซึ่งเป็นคนเก่ง(เขาก็เก่งจริงๆ) เขาคิดว่าตัวเขาเองเก่งหลายครั้งจึงไม่ฟังคนอื่นผมใช้วิธีสอนเขาด้วยประสบการณ์ตรงของเขาเองปล่อยให้เขาเผชิญปัญหาหาวิธีแก้ปัญหาเองปรากฏว่าเขาแก้ไม่ได้หนที่สุดจึงต้องมาปรึกษากันผมจึงค่อยๆอธิบายให้ฟังและแนะนำวิธีการให้เขา…

ที่เล่าเรื่องนี้มาให้ฟังเพราะต้องการจะบอกว่าในการดำเนินชีวิตของคนเราหลายครั้งชีวิตจริงมันต่างจากทฤษฎีที่เราเคยเรียนรู้ต่างจากสูตรสำเร็จที่ได้รับจากตำราเพราะมันเกิดจากประสบการณ์ชีวิตซึ่งไม่มีในบทเรียนหรือตำราใดๆ

วันนี้จึงอยากจะเสนอให้พี่น้องทราบว่าเราต้องเรียนรู้และอาศัยประสบการณ์ตรงของชีวิตและให้ความสำคัญดีๆเพราะหลายครั้งเราอธิบายไม่ได้ด้วยเหตุผลและเป็นต้นเรื่องราวของความเสื่อมใสศรัทธาในพระเป็นเจ้าเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ของเรากับพระเป็นเจ้าซึ่งเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติหลายครั้งในสายตาของคนที่ไม่มีความเชื่อพวกเขาถือว่าเป็น“เรื่องงมงาย”ไปเลยตรงนี้คงจะไปตำหนิเขาก็ไม่ได้เพราะเขามิได้มีความเชื่อเช่นเดียวกับเรา

สิ่งนี้จึงเป็นการท้าทายที่จะให้เราต้องเข้มแข็งมากขึ้นในการเป็นพยานยืนยันถึงความรักและพระเมตตาของพระเป็นเจ้าด้วยแบบอย่างชีวิตของเราเองและแน่นอนว่าเราจะสามารถกระทำเช่นนี้ได้  ตัวเราเองก็ต้องมีความเชื่อเสื่อมใสศรัทธาในพระองค์เสียก่อน มิเช่นนั้นแล้วเราคงจะเป็นพยานที่แท้จริงถึงความรักและพระเมตตาของพระเป็นเจ้าไม่ได้เช่นกัน… สวัสดีครับ