สวัสดีครับ

วันพฤหัสบดีที่5 ธันวาคมที่ผ่านมาประเทศไทยของเราถือเป็น“วันมหามงคล”ด้วยสาเหตุสำคัญคือเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในหลวงของเรา…

ทุกๆปีมีงานเฉลิมฉลองยิ่งใหญ่“มวลมหาประชาชน”ศัพท์คำนี้พวกเราได้ยินกันบ่อยมากในช่วงนี้เดือนเศษที่ผ่านมาหมายถึงจำนวนผู้คนนับไม่ถ้วนไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือชาวต่างชาติในประเทศไทยรู้ดีว่ามีความหมายอย่างไรทุกคนจึงพากันแสดงความจงรักภักดีทุกหน่วยงานทุกองค์กรทุกบริษัทห้างร้านจัดกิจกรรมอันสวยงามเพื่อแสดงถึงความจงรักภักดีดังกล่าวเราเคยเห็นมวลมหาประชาชนสวมเสื้อเหลืองโบกธงไชโยโห่ร้องกึกก้องทั่วสนามหลวงถนนราชดำเนินเห็นใบหน้าของผู้คนอิ่มเอิบมีความสุขและหลั่งน้ำตาด้วยความปลื้มปิติ

ตามสถาบันการศึกษาทุกระดับตั้งแต่อนุบาลอุดมศึกษาทุกแห่งไม่ว่าจะเล็กใหญ่อยู่ที่ไหนของประเทศไทยบนดอยตามป่าเขาลำเนาไพร… มีพิธีอาศิรวาทถวายพระพรชัยร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีด้วยความสุขและภูมิใจใน“พ่อของแผ่นดิน”

บรรดาผู้นำของศาสนาต่างๆร่วมจิตใจร่วมกันอธิษฐานถวายเป็นพระราชกุศลเพื่อองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะทรงพระเกษมสำราญทรงมีพระสุขภาพพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์วันนี้จึงอยากจะเชิญชวนพี่น้องอีกครั้งหนึ่งที่จะภาวนาวอนขอพระพรจากพระผู้เป็นเจ้าเพื่อในหลวงของเราตามที่พี่น้องปรารถนาจะถวายแด่พระองค์ท่าน…

5 ธันวาคมยังถือเป็น“วันพ่อแห่งชาติ”โอกาสนี้จึงมีการรณรงค์ให้เราคิดถึง“พ่อ” ของเราทำนองเดียวกับการที่เรามีการระลึกถึง“แม่” ในวันแม่12 สิงหาคมนั่นเองในเวลาเดียวกันยังเป็นโอกาสให้ผู้ที่เป็น“พ่อ” ทุกคนคิดถึงหน้าที่และความเป็น“พ่อ” ที่ดีเป็นพ่อที่ทำหน้าที่ของตนอย่างครบถ้วนด้วยความรับผิดชอบซึ่งคงไม่ต้องสาธยายกันณที่นี้…

วันนี้… ก่อนที่จะจบอดไม่ได้กล่าวถึงบ้านเมืองของเราซึ่งณบัดนี้ก็ไม่ทราบเป็นอย่างไร(ขณะที่เขียนบทความนี้3 ธ.ค.) จะอย่างไรก็ตามกับเหตุการณ์ความรุนแรงและความขัดแย้งที่เกิดขึ้นมีผู้ออกมาให้ความเห็นให้การวิเคราะห์เรื่องราวกันมากมาย.. โดยส่วนตัวผมคิดว่าสิ่งสำคัญคือเราต้องมี“สติ”คือมีปัญญามีวิจารณญาณโดยตั้งอยู่บนเหตุผลความยุติธรรมความถูกต้องและสำหรับเราที่เป็นคริสตชนเหนือสิ่งที่กล่าวมาเราต้องไม่ลืมที่จะมีพื้นฐานอยู่บนความรักและการให้อภัยด้วย… สวัสดีครับ