สวัสดีครับ
สัปดาห์ละครั้ง16 ก.พ. 2014
วันที่11 กุมภาพันธ์เป็นวันระลึกถึงแม่พระประจักษ์ที่ลูร์ด… ซึ่งพวกเราคุ้นเคยและทราบเรื่องราวกันพอสมควรอีกทั้งหลายๆคนเคยไปแสวงบุญกันมาแล้วและทุกคนที่ได้สัมผัสบรรยากาศที่ลูร์ดต่างก็มีความปลาบปลื้มใจมีความศรัทธาความรักในแม่พระขึ้นอีกเยอะ… วันนี้จึงอยากจะนำจดหมายของท่านนักบุญแบร์นาแดตซูบีรูส์ซึ่งท่านได้เล่าเรื่องราวต่างๆจากประสบการณ์ตรงของท่านกับแม่พระไว้ดังนี้
“สตรีนั้นได้พูดกับดิฉัน
วันหนึ่งขณะที่ดิฉันและเพื่อนหญิงอีกคนไปเก็บฟืนที่ริมแม่น้ำก๊าฟดิฉันได้ยินเสียงเหมือนเสียงลมพายุจึงหันไปดูที่ทุ่งหญ้าก็พบว่าตันไม้ไม่ได้ไหวเลยแม้แต่น้อยดิฉันจึงมองไปที่ถ้ำได้เห็นสตรีคนหนึ่งสวมชุดยาวสีขาวมีผ้าคาดเอวสีฟ้าที่ปลายเท้าทั้งสองข้างมีดอกกุหลาบสีเหลืองอยู่ข้างละดอกสายประคำของเธอเป็นสีเดียวกับดอกกุหลาบ
ดิฉันได้ขยี้ตาหลายครั้งเพราะไม่เชื่อสายตาตัวเองต่อจากนั้นดิฉันล้วงมือลงไปในกระเป๋าเสื้อเพื่อหยิบสายประคำขึ้นมาดิฉันพยายามทำสำคัญมหากางเขนอยู่หลายครั้งแต่ก็มาสามารถยกมือขึ้นถึงหน้าผากได้เมื่อสตรีนั้นทำสำคัญมหากางเขนที่ตัวเธอเองดิฉันได้พยายามอีกครั้งหนึ่งครั้งนี้ดิฉันสามารถทำได้แม้ว่ามือยังคงสั่นอยู่ดิฉันเริ่มสวดสายประคำสตรีนั้นก็สวดด้วยแต่ไม่ออกเสียงสวดตามดิฉันเมื่อดิฉันสวดจบเธอหายตัวไปแล้ว
ดิฉันถามเพื่อนทั้งสองว่าเขาได้เห็นอะไรบ้างไหม? เขาตอบว่าไม่เห็นแน่นอนเขาทั้งสองอยากจะทราบว่าดิฉันได้ทำอะไรดิฉันจึงเล่าให้ฟังว่าได้เห็นสตรีคนหนึ่งสวมชุดสีขาวแต่ดิฉันไม่ว่ารู้เธอเป็นใครดิฉันได้เตือนให้เขาเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับแล้วเขาทั้งสองแนะนำว่าดิฉันไม่ควรไปที่นั่นอีกแต่ดิฉันปฏิเสธดิฉันได้กลับไปอีกในวันอาทิตย์ด้วยความรู้สึกเหมือนมีพลังภายในดึงดูดให้ไป
สตรีนั้นพูดกับดิฉันในการปรากฏมาครั้งที่สามเธอถามดิฉันว่าจะมาพบเธอเป็นเวลาสิบห้าวันได้หรือไม่ดิฉันตอบตกลงเธอกล่าวต่อไปว่าดิฉันต้องเรียนเรื่องนี้ให้พระสงฆ์ทราบและขอให้ท่านสร้างวัดน้อยหลังหนึ่งที่นั่นแล้วเธอได้บอกให้ดิฉันไปดื่มน้ำจากน้ำพุแต่เนื่องจากดิฉันไม่เห็นมีน้ำพุที่ไหนเลยดิฉันกำลังจะไปดื่มที่แม่น้ำก๊าฟเธอจึงบอกดิฉันว่าเธอไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นและชี้ไปที่น้ำพุเมื่อดิฉันได้ไปยังที่เธอชี้ดิฉันเห็นมีน้ำอยู่เล็กน้อยและเป็นน้ำสกปรกด้วยดิฉันใช้มือวักน้ำแต่ไม่ได้น้ำเลยจึงพยายามขุดคุ้ยดินในบริเวณนั้นในที่สุดดิฉันก็ได้น้ำเล็กน้อยเพื่อดื่มแต่ดิฉันต้องทิ้งไปถึงสามครั้งครั้งที่สี่จึงดื่มได้แล้วภาพของสตรีนั้นก็หายลับไปดิฉันจึงกลับบ้าน
ดิฉันกลับไปที่นั่นอีกเป็นเวลาสิบห้าวันและทุกวันสตรีนั้นได้ปรากฏแก่ดิฉันยกเว้นวันจันทร์และวันศุกร์ครั้งนี้เธอได้เตือนสติดิฉันอีกถึงเรื่องการขอร้องให้พระสงฆ์สร้างวัดเธอบอกให้ดิฉันไปล้างตัวที่น้ำพุและภาวนาเพื่อคนบาปกลับใจดิฉันถามเธอหลายครั้งว่าเธอเป็นใครเธอไม่ตอบเพียงแต่ยิ้มในที่สุดเธอกางแขนออกและยกสายตาขึ้นสู่สวรรค์และกล่าวว่าเธอคือการปฏิสนธินิรมล
ในช่วงสิบห้าวันนั้นเธอได้บอกความลับแก่ดิฉันสามข้อและห้ามดิฉันเปิดเผยแก่ผู้ใดดิฉันจึงได้รักษาความลับนั้นไว้อย่างซื่อสัตย์จนถึงวันนี้”…สวัสดีครับ…
*ค.ศ.1858 พระนางมารีย์ผู้ปฏิสนธินิรมลได้ประจักษ์แก่แบร์นาแดตซูบีรูส์ในถ้ำมัสซาเบียลใกล้เมืองลูร์ดประเทศฝรั่งเศลโดยผ่านทางเด็กหญิงที่ต่ำต้อยนี้พระนางมารีย์ได้เตือนให้คนบาปกลับใจและเร่งเร้าให้พระศาสนจักรมีความร้อนรนในการภาวนาและกระทำกิจเมตตาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการรับใช้คนเจ็บป่วยและคนยากจน