จรรยาบรรณของชีวิตคริสตชน… “มีพระจิตเจ้าเป็นแสงสว่างส่องนำหนทาง”
“ทุกคนได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม และเริ่มพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระจิตเจ้าประทานให้พูด… พวกเขาได้ยิน บรรดาอัครสาวกประกาศกิจการอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า เป็นภาษาของตน” (กจ 2:4,11)
เหตุการณ์สะเทือนใจสำหรับพี่น้องคริสตชน เป็นพิเศษสำหรับคุณพ่อคุณแม่ครอบครัว ญาติพี่น้องเพื่อนพ้อง เหตุการณ์สะเทือนใจจากเรื่องอุบัติเหตุรถตู้ชนประสานงากับรถพ่วง เมื่อสี่ห้าวันที่ผ่านมา เมื่อชนกันแล้วรถตู้เกิดไฟไหม้ท่วมทั้งคัน รถตู้คันนี้นั่งเต็มไปด้วย พระสงฆ์หนึ่งท่านร่วมกับนักศึกษาปริญญาโทชาวเวียดนาม และทุกคนเป็นพี่น้องคริสตชนด้วยกันทั้งหมด ทุกคนไปร่วมสัมมนาฟื้นฟูจิตใจงานเยาวชน ไม่ได้ไปเพื่อพักผ่อนหรือท่องเที่ยวอย่างที่สำนักข่าวบางแห่งได้ลงข่าวไว้
นักข่าวหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่ง (เข้าใจว่าส่วนใหญ่พวกเขามีจรรยาบรรณของนักข่าวเป็นอย่างดี) ได้ลงพาดหัวข่าวไว้ดูตื่นเต้นกับเหตุการณ์ครั้งนี้ว่า “รถตู้พุ่งข้ามเลนซ์ คนขับหลับในรับโจ๋ญวนเที่ยว” คิดมองในมุมดี พวกนักข่าวอาจไม่รับทราบความจริง แต่การพาดหัวข่าวเช่นนี้ก็สร้างความไม่พอใจให้พี่น้องคริสตชนที่รับทราบ เป็นต้นบรรดาเยาวชนที่รู้จัก รู้เรื่องราว รู้ความจริง พวกเขาได้โพสต์ข้อความแสดงความไม่พอใจ ต่อว่า และส่งต่อๆกันไปมากมายทันที
“พระจิตเจ้าทรงแสดงพระองค์ในแต่ละคนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม … ผ่านทางองค์พระจิตเจ้าพระองค์เดียว เราทุกคนจึงได้รับการล้างมารวมเข้าเป็นร่างกายเดียวกัน เราทุกคนต่างได้รับพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกัน” (1 คร 12:7,13)
เยาวชนคนหนึ่งได้ถามว่า “เราจะตอบโต้นักข่าวไร้จรรยาบรรณนี้อย่างไรดี เขาพยายามทำข่าวธรรมดาให้รุนแรงร้ายกาจ เพียงเพื่อเรียกร้องความสนใจ และจะสามารถขายข่าวของตนได้” “เราจะตอบโต้อย่างไรให้สาสมกับสิ่งไม่ดีนี้” …คิดอยู่นาน…คิดว่าจะตอบคำถามของเยาวชนคนนี้อย่างไรดี…? วิธีการตอบโต้โดยใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อฟันจะดีหรือไม่นะ?? วิธีไหนนะที่เป็นวิธีของพระคริสตเจ้าที่เราคริสตชนจะติดตามพระองค์ หากเป็นพระองค์พระองค์จะทำเช่นไรนะ?? วิธีไหนจะเป็นวิธีที่เรายอมให้องค์พระจิตเจ้านำทางเรา ให้พระเยซูเป็นแบบอย่าง??
“เราต้องการอะไร… จากการพบความอยุติธรรมเช่นนี้ ในครั้งนี้ เราจะตอบโต้ไม่ว่าจะเป็นวิธีสันติหรือรุนแรง เราต้องการอะไร… เราตอบตัวเองได้แล้วหรือยัง??” ที่เราต้องการ… คือข้อมูลที่ถูกต้อง ต้องการยืนยันความจริงมิใช่หรือว่า พี่น้องเยาวชนคริสตชนเชื้อสายญวนเหล่านี้ ความจริงพวกเขาไม่ได้รักการเที่ยวเตร่… ตรงข้ามพวกเขารักพระไม่ใช่หรือ พวกเขากำลังทำสิ่งที่ดีที่น่าชื่นชมในความเชื่อต่อพระอยู่นะ น่าสงสารที่เขามาเกิดอุบัติเหตุ เจ็บปวด เสียชีวิต และยังมาถูกเข้าใจผิด เราต้องการแก้ไขข้อมูลความจริงมิใช่หรือ เราต้องการเท่านี้มิใช่หรือเราไม่จำเป็นต้องเอาความรุนแรงตอบแทนความรุนแรง หรือนำมาทำร้ายใคร ที่สำคัญนี่ไม่ใช่วิถีชีวิตคริสตชนของเรา
“สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น…ตรัสดังนี้แล้วพระองค์ทรงเป่าลมเหนือบรรดาอัครสาวก และตรัสว่า…จงรับพระจิตเจ้าเถิด” (ยน 20:21-22)
แม้ว่าโลกจะใช้วิถีชีวิตเช่นนี้ตอบโต้กันไปมา แต่มันไม่ใช่จรรยาบรรณของเรา ไม่ใช่วิถีชีวิตคริสตชน ชีวิตของเราคริสตชนมีพระจิตเจ้าคอยนำทาง มีชีวิตของพระคริสตเจ้าเป็นแบบอย่าง และนี่คือ “วิถีชีวิต วิธีคิด จรรยาบรรณของเราคริสตชน” คือ “แสงสว่าง” ของพระคริสตเจ้าที่ส่องทะลุผ่าน “ความตาย” , “ความรุนแรง” , “ความมืดบอด” และนำเรากลับคืนสู่ “แสงสว่าง” และ “ชีวิต” ทุกสิ่งนี้… เป็นองค์พระจิตเจ้าทรงนำทางชีวิตของเรา เดินสู่ “จรรยาบรรณ ชีวิตคริสตชน”.