“คนอ่อนแอ–คนที่ถูกดันไปเป็นคนสุดท้ายพวกเขาเป็นที่รักของพระองค์”

     “ท่านได้ยินถ้อยคำจากปากของเราเมื่อใดท่านก็จงตักเตือนเขาแทนเราเถิด” (อสค33:7)

          กิจกรรมงานชุมนุมเยาวชนระดับเอเชียครั้งที่6  ครั้งนี้ถูกจัดขึ้นที่ประเทศเกาหลีใต้  พ่อเองและบรรดาพระสงฆ์นักบวชหญิงและบรรดาเยาวชนต่างก็ได้รับประสบการณ์ความรักเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันรวมทั้งประสบการณ์หล่อเลี้ยงความเชื่อของตน  เชื่อมั่นว่า  แม้งานจะจบลงมากว่าหนึ่งเดือนแล้ว  แต่เรายังจดจำรสชาติต่างๆที่เราได้สัมผัสมารสชาติเหล่านั้นยังไม่เจือจางไป

          พ่อเองได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้ากลุ่มเยาวชนจากประเทศไทยในการเข้าร่วมชุมนุมเยาวชนเอเชียครั้งนี้   ก่อนที่จะเดินทางได้บอกกับทุกคนไว้  และยังเป็นข้อตั้งใจเตือนใจเสมอเมื่อเราทุกคนร่วมเดินทางและร่วมกิจกรรมด้วยกัน

“บทบัญญัติทั้งหมดสรุปได้ในข้อความที่ว่าจงรักเพื่อนพี่น้องเหมือนรักตนเองความรักเป็นการปฏิบัติตามธรรมบัญญัติอย่างครบถ้วน” (เทียบรม13:9-10)

          พ่อบอกกับทุกคนไว้ว่า  “พ่อไม่ใช่คนเก่งหรือพูดภาษาได้คล่อง  แต่จะขอดูอยู่ด้านท้ายของกลุ่มและใครที่อ่อนแอและเป็นคนสุดท้ายจะได้เห็นหน้าพ่ออยู่กับเขาด้วยเสมอ”

          รู้ว่าบางจังหวะเราก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่ตั้งใจไว้  บางครั้งเราก็อยากทำตามใจเราบ้างแต่ก็จำต้องหักห้ามใจ  ด้วยเหตุเราเป็นพี่ใหญ่ที่โตสุด  หากเราละเลยแล้วน้องๆในกลุ่มจะละลายกันขนาดไหน

“ถ้าพี่น้องของท่านทำผิดจงไปตักเตือนเขาตามลำพังถ้าเขาเชื่อฟังท่านจะได้พี่น้องกลับคืนมา” (มธ18 :15)

          คำเตือนคำแนะนำของพระเยซูเจ้าในสัปดาห์นี้  นับเป็นแนวทางที่ช่วยให้เราสามารถดูแลกันและกันได้อย่างดีมากเลย  พระองค์ทรงริเริ่มทำให้กับเราก่อน  และปรารถนาให้เราได้เดินตามพระองค์

เราต้องดำเนินชีวิตเช่นเดียวความรักของพระเยซูคริสตเจ้าและพระบิดา  พระองค์รักและสนใจแต่หัวใจที่เจ็บปวดของเรามากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งสิ้นมากกว่าแม้กระทั้งบาป-ความอ่อนแอในชีวิตของเรา  ดังนั้นให้เราดูแลเอาใจใส่เพื่อนพี่น้องของเรา  เป็นพิเศษกับพี่น้องที่อยู่ในความอ่อนแอและขาดแคลน  เพราะ“คนอ่อนแอ-คนที่ถูกดันไปเป็นคนสุดท้าย  พวกเขาเป็นที่รักของพระองค์” ….ท่านจะได้พี่น้องกลับคืนมา.