สวัสดีครับ

สัปดาห์ละครั้ง อาทิตย์ที่ 12 ต.ค. 2014

หลายวันก่อนมีโอกาสเข้าสัมมนาเรื่อง“คริสตชนกลุ่มย่อย”เขาใช้ชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่าSmall Christian Communities (SCCs) ใช้เวลา4-5 วันมีการสอนให้รู้จักวิธีการและการฝึกปฏิบัติด้วยมีวิทยากรมาจากต่างประเทศซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญมีประสบการณ์มาแล้วอย่างดี

ความหมายก็คือเขาพยายามชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของชุมชนวัดหรือการอยู่ร่วมกันของบรรดาคริสตชนนั้นจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยกันช่วยเหลือกันและถ้าหากในชุมชนวัดแต่ละแห่งมีกลุ่มที่อยู่ร่วมกันเป็นกลุ่มๆอาจจะด้วยเหตุผลทางการเป็นชุมชน“บ้านใกล้เรือนเคียง”หรือกลุ่มที่มีอาชีพคล้ายคลึงกันเช่นกลุ่มของครูอาจารย์กลุ่มของบุคลากรทางการแพทย์กลุ่มของเยาวชนนิสิตนักศึกษาฯลฯ

กลุ่มเหล่านี้จะพบปะกันสัปดาห์ละครั้งโดยมี“พระวาจา”เป็นศูนย์กลางที่สำคัญคือการนำเอาพระวาจามาแบ่งปันกันมิใช่การเทศน์หรือให้การอบรมแต่เป็นการแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเองที่ได้รับจากพระวาจานั้นๆโดยในชุมชนวัดแต่ละแห่งจะมีหลายๆกลุ่มกลุ่มละ4-5 ครอบครัวหรือ10-20 คนโดยประมาณ

ในการแบ่งปันพระวาจานั้นเองก็จะได้บทสรุปที่เป็นข้อตกลงร่วมกันในการดำเนินชีวิตตลอดสัปดาห์นั้นโดยวิธีการแบ่งปันพระวาจามีหลากหลายสุดแล้วแต่ว่าจะเลือกแบบไหนเช่นบางกลุ่มอาจใช้วิธีการเจ็ดขั้นตอน(Seven steps)  หรือบางกลุ่มอาจใช้วิธีการของAsIPA ก็ได้แทบทุกวิธีก็จะมีการดำเนินการคล้ายๆกันคือ 1. สวดภาวนาขอพระทรงนำการประชุม   2. อ่านพระคัมภีร์ตอนใดตอนหนึ่ง   3. เลือกข้อความหรือคำที่ประทับใจและแบ่งปันประสบการณ์ของตน   4. สรุปเป็นภาคปฏิบัติที่ทุกคนสามารถนำไปปฏิบัติได้ประจำสัปดาห์   5. ภาวนาขอบพระคุณปิดการประชุม

เรื่องราวต่างๆนั้นควรจะเป็นเรื่องราวของชุมชนนั้นๆที่เป็นจริงที่ต้องการส่งเสริมแก้ไขปรับปรุงคือเป็นเรื่องของสังคมที่ทุกคนรับรู้รับทราบร่วมกัน

เกี่ยวกับเรื่องนี้ความจริงแล้วเป็นเรื่องเดียวกันกับ“วิถีชุมชนวัด” ที่เราได้ทำการรณรงค์ให้ความรู้กันมาแล้วหลายต่อหลายครั้งตั้งแต่ปีที่แล้วๆมาซึ่งก็ทำให้บรรดาพระสงฆ์นักบวชและคริสตชนได้รับความรู้กันไปพอสมควรสามารถปฏิบัติได้ให้เห็นเป็นรูปธรรมอยู่ตามวัดต่างๆกันพอสมควร

ในประเทศต่างๆที่เขามีกลุ่มคริสตชนแบบนี้เข้มแข็งจะทำให้สังคมและบรรยากาศของวัดนั้นๆมีชีวิตชีวา

เมื่อมาพิจารณาถึงรายละเอียดและวิธีการของขบวนการคริสตชนกลุ่มย่อยทำให้เห็นว่าเรื่องนี้เป็นมาตั้งแต่สมัยเริ่มแรกของพระศาสนจักรเลยก็ว่าได้ที่บันทึกไว้ในหนังสือกิจการอัครสาวกบทที่2 ข้อ42-47  …สวัสดีครับ.