แก้พิษ-ด้วยรัก
“พระจิตเจ้าทรงดลให้พระองค์เสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นสี่สิบวัน ทรงถูกซาตานผจญ… พระองค์เสด็จไปยังแคว้นกาลิลี ทรงประกาศเทศนาข่าวดีของพระเจ้าว่า…จงกลับใจ และเชื่อข่าวดีเถิด” (เทียบ มก 1:12-15)
สัปดาห์นี้พระวรสารพูดถึง “การถูกซาตานผจญ” กับเรื่อง “ถิ่นทุรกันดาร” แน่นอนสองเรื่องนี้มีส่วนที่เกี่ยวข้องกันอย่างชัดเจนและแยกจากกันไม่ออกเลย “ถิ่นทุรกันดาร” นั้น ไม่มีน้ำไม่มีอาหาร รวมทั้งไม่มีอะไรให้เราได้รับความบรรเทากันเลย ยิ่งไปกว่านั้น “ถิ่นทุรกันดาร” กลับยิ่งบั่นทอนความเข้มแข็งของร่างกายให้ขาดน้ำมากขึ้น และความอ่อนล้าอ่อนแรงของจิตใจก็รีบวิ่งตามมาหาเราทันที…ไม่ต้องบอก
ลักษณะของร่างกายที่ขาดน้ำทำให้ร่างกายอ่อนแรง เป็นภาพลักษณะเดียวกันกับชีวิตพระในตัวเรา รวมทั้งความเข้มแข็งของจิตใจด้วย สภาพจิตใจและชีวิตพระของเราก็อ่อนแรงลงเมื่อพบกับ “การถูกซาตานผจญ” และเมื่อเรายอมปล่อยให้ชีวิตเราหันเหไปตามเสียงเรียกของซาตาน ชีวิตพระของเราก็แห้งและแล้งลงไปทุกที
“พระจิตเจ้าทรงดลให้พระองค์เสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นสี่สิบวัน ทรงถูกซาตานผจญ… พระองค์เสด็จไปยังแคว้นกาลิลี ทรงประกาศเทศนาข่าวดีของพระเจ้าว่า…จงกลับใจ และเชื่อข่าวดีเถิด” (เทียบ มก 1:12-15)
วันตรุษจีนที่ผ่านมา ได้พบประสบการณ์หัวเสียกับใบสั่งของตำรวจที่ได้รับจากการขับรถพลาดผิดตามกฎจราจร ยิ่งคิดก็ยิ่งพบพิษที่บันทอนความเข้มแข็งของชีวิตพระ ยิ่งนึกก็ยิ่งโมโหตัวเอง โมโหคุณตำรวจทั้งๆที่เขาก็ทำในหน้าที่ และเราเองก็ทำผิดพลาดจริงๆ แต่รู้สึกว่ายังรับไม่ได้ หัวใจยังพบกับ “ถิ่นทุรกันดาร” และ “การถูกมารผจญ”
ขากลับเมื่อขับรถกลับวัดคิดถึงเพื่อนพระสงฆ์ท่านหนึ่ง ทันทีที่ได้พูดคุยแบ่งปันของฝากที่คิดถึงและซื้อมาฝากก็พบว่า “เมื่อเราส่งมอบรัก เรากลับสุขใจที่ได้ส่งมอบ…นั่นนับเป็นการล้างพิษ พิษที่ได้รับมาและใจเราเป็นทุกข์”
“พี่น้องที่รักยิ่ง พระคริสตเจ้าสิ้นพระชนม์เพียงครั้งเดียวเพราะบาป พระองค์ผู้ทรงชอบธรรมสิ้นพระชนม์เพื่อคนอธรรม” (1ปต 3:18-22)
จะวาเลนไทน์ที่จบไป จะตรุษจีนที่ผ่านมา หรือจะเป็นช่วงเวลามหาพรตที่เรากำลังเตรียมชีวิตเฝ้ารอวันกลับคืนชีพของพระคริสตเจ้าด้วยการร่วมชีวิตไปกับพระองค์ในพระทรมาน (ด้วย “ภาวนา” ที่บ่อยขึ้น ด้วย “พลีกรรม” ยอมสละความสุขในชีวิต และ “ให้ทาน” แบ่งปันสิ่งที่เรามีให้พี่น้องที่ลำบากและต้องการ)
พระวาจาในสัปดาห์นี้ทำให้ตัวพ่อเองรับรู้ว่า “พิษร้าย” ต่างๆจากบาป จากซาตานที่เข้ามาเกาะกุมชีวิตพระของเรา เราสามารถแกะ-ถอด และล้างออกได้ด้วยความรัก ด้วยการแบ่งปันที่เรามอบให้แก่กันและกัน สรุปเป็นคำสั้นๆว่า “แก้พิษ-ด้วยรัก”