“จำพระองค์ได้ มีแต่รัก  ไม่มีกลัว”

“ท่านจงเป็นทุกข์กลับใจ และหันมาหาพระเจ้าเถิด เพื่อบาปของท่านจะได้รับการอภัย”  (กจ 3:19)

วันสงกรานต์ กลับบ้านไปไหว้แม่  คุณแม่ยิ้มแฉ่งยิ้มแย้มแจ่มใสที่ลูกหลาน และน้องสาวมาอยู่ล้อมรอบหน้าหลัง  มั่นใจว่านับเป็นยาอายุวัฒนะที่หาซื้อกันไม่ได้

ภาพเหล่านี้ ความรักผูกพันเหล่านี้ได้มอบความสุขใจให้กับครอบครัว  มอบสันติสุขให้กับตัวพ่อเองไม่น้อยกว่าใครเช่นกัน. ความสุขนี้ส่งผลให้เราใจกว้างกับพี่น้อง และหลานๆ  

เวลานั้น. ศิษย์ทั้งสองคนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตามทางและเล่าว่าตนจำพระองค์ได้เมื่อทรงบิขนมปัง…ขณะที่บรรดาศิษย์กำลังสนทนากันอยู่นั้น. พระเยซูเจ้าทรงอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า. “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด”  เขาต่างตกใจกลัว คิดว่าได้เห็นผี”  (ลก 24:35,36-37)

เมื่อได้เวลากลับ ต่างคนมีความจำเป็นและไหว้ขอลากลับ. ขากลับขับรถผ่านในซอย  มีผู้คนในซอยเล่นน้ำสงกรานต์กันเป็นระยะ. ความสุขใจที่ได้รับผลักดันให้สงสารเด็กน้อยที่ปรารถนาเล่นน้ำสงกรานต์  เปิดกระจกลงยินดีต้อนรับ ยินดีให้เด็กเล็กฉีดน้ำ

เราเห็นพระองค์ในสันติสุข เราจำพระองค์ องค์ความรักของเราได้  และยังจำได้ต่อไปในพี่น้องคนอื่นด้วย  และเราก็ไม่กลัว ไม่กลัวที่จะออกจากความรักตัวเอง. ออกไปยื่นสันติสุข มอบความรักให้กันและกัน.

เวลานั้น. ศิษย์ทั้งสองคนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตามทางและเล่าว่าตนจำพระองค์ได้เมื่อทรงบิขนมปัง…ขณะที่บรรดาศิษย์กำลังสนทนากันอยู่นั้น. พระเยซูเจ้าทรงอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า. “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด”  เขาต่างตกใจกลัว คิดว่าได้เห็นผี”  (ลก 24:35,36-37)