24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า

                   เรากำลังจะก้าวเข้าสู่ช่วงเวลาสำคัญอีกช่วงเวลาหนึ่งของปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรม ที่พระศาสนาจักรโดยองค์สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส เชิญชวนสัตบุรุษทั่วโลกให้จัดกิจกรรม “24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า” ในวันศุกร์ที่ 4 – วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม 2016

กิจกรรมประกอบด้วย การสัมผัสความรักและความเมตตาของพระเจ้าผ่านทาง การคืนดีกับพระองค์อาศัยศีลอภัยบาป เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์อาศัยศีลมหาสนิท และการอยู่กับพระเยซูเจ้าผ่านทางการเฝ้าศีล ซึ่งในบางวัดก็จัดให้มีการเฝ้าศีลตลอด 24 ชั่วโมง ระหว่างคืนวันศุกร์ที่ 4 ถึง คืนวันเสาร์ที่ 5

ทั้งหลายทั้งปวงเป็นสิ่งที่ดีที่พระศาสนจักรได้นำเสนอให้สัตบุรุษร่วมกันปฏิบัติ

แต่ถ้าเราคิดพิจารณาอย่างลึกๆ “24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า” เป็นสิ่งที่พระเจ้าต้องการจากเราด้วยกิจกรรมตามที่บรรยายมาเพียงเท่านั้นหรือ? หรือมีอะไรที่พระเป็นเจ้าต้องการจากเรามากไปกว่านี้? เพราะเมื่อกิจกรรม 3-4 อย่างที่เราพูดถึงข้างบน ผ่านพ้นวันที่ 4-5 มีนาคมไปแล้ว ทุกอย่างจะจบเพียงเท่านี้หรือ? หรือควรจะมีอะไรที่มันต่อเนื่องยืนยาวไปกว่านั้น?

ถ้าเราเคยดูละครไทย รักๆใคร่ๆ หรืออ่านนวนิยายรัก เราคงจะเคยได้ยินประโยคหวานแหว๋วเหล่านี้

“ฉันรักเธอทุกลมหายใจ”

“ทุกอย่างฉันทำเพื่อเธอ”

หรือแม้แต่บทเพลงเช่น “รักเธอทุกลมหายใจ” ของแนน วาทิยา “เจ็บทุกลมหายใจ” ของสวีท มัลเลท “คิดถึงเธอทุกลมหายใจ” ของก๊อท จักรพันธ์ “ทุกลมหายใจ” ของแอน ธิติมา “รักเธอทุกลมหายใจ” ของรุจ หรือแม้แต่ “ทุกลมหายใจ” ของเสก โลโซ ส่วนพงษ์สิทธิ์ คัมภีร์ ก็มีเพลง “ทุกลมหายใจ” เพื่อประเทศชาติ

คำว่า “ทุกลมหายใจ” มีความหมายว่า “ทุกลมหายใจเข้าออก” หยุดไม่ได้ ถ้าหยุดเมื่อไหร่ก็ตาย ก็แปลว่า 24 ชั่วโมงเพื่อคนที่คุณรัก

ถ้าเราจะประยุกต์แนวความคิดนี้มาใช้กับ “24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า” เราก็จะได้ความหมายอันเดียวกัน คือ “ทุกลมหายใจเพื่อพระเจ้า” อันหมายถึง ทำทุกอย่างเพื่อพระเจ้า ตลอด 24 ชั่วโมง และทำทุกวันตลอด 365-366 วัน ไปจนตลอดชีวิต ทุกๆวันเราจะทำทุกอย่างเพื่อพระเจ้า และสำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ สิ่งที่เราทำนั้นจะต้องไม่ใช่เราทำตามแนวความคิดของเรา หรือ ตามที่เราชอบตามที่เราอยาก แต่จะทำทุกอย่างตามที่พระต้องการ ดังนั้นไม่ใช่แค่ 3 ชั่วโมง ของวันที่ 4 หรือ 2 ชั่วโมงของวันที่ 5 หรือแม้แต่ 24 ชั่วโมงของวันที่ 4 ชน วันที่ 5 แต่ตลอดชีวิตของเราทุกๆลมหายใจเพื่อพระเจ้า

บทบาทของพระวาจาจึงเข้ามามีส่วนสำคัญในเรื่องนี้ พระวาจา หรือ พระวจนาตถ์ หรือ องค์พระเยซูคริสตเจ้าคือสิ่งเดียวกัน

ถ้าเราทำให้พระวาจาที่พระเยซูสั่งสอน เวียนวนอยู่กับชีวิต กับจิตวิญญาณของเรา ในความรู้สึกนึกคิด หรือในความคิดคำนึงของเรา ตลอด 24 ชั่วโมง และพยายามเสาะแสวงหาแนวทางที่จะปฏิบัติสิ่งที่พระเยซูสอนหรือ สั่งให้เราทำในชีวิตประจำวันเรากำลังทำให้ 24 ชั่วโมงนั้นเป็น 24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า อย่างแท้จริง

แต่ทำยาก เพราะใจหรือ จิตวิญญาณของเรา รวมทั้งสมองและความรู้สึกนึกคิดของเรา มักจะหมกมุ่นอยู่กับสิ่งอื่นที่ไม่ใช่พระเจ้า อยู่ตลอดเวลา

แต่เมื่อใดก็ตามเราพยายามทำให้ 24 ชั่วโมง เป็น 24 ชั่วโมงเพื่อพระเจ้า หรือพระเยซูเจ้า แล้วละก็เราจะเห็นอัศจรรย์ของการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเรา เพราะพระวาจาของพระเยซูที่เวียนวนอยู่กับชีวิตและจิตวิญญาณของเรา มีพลังอำนาจในการเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราให้เป็นคนใหม่

อีกประการหนึ่ง การให้พระวาจาและคำสอนของพระเยซูเจ้าอยู่กับชีวิตและจิตวิญญาณของเราตลอดเวลา นั่นคือ ความหมายแท้ๆของการเฝ้าศีล เพราะการเฝ้าศีล คือ การอยู่กับพระเยซูเจ้าตลอด 24 ชั่วโมง ผ่านทางการรำพึงและปฏิบัติพระวาจา