สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งในคอลัมน์“คิดสักนิด…สะกิดใจ” ในอาทิตย์นี้พ่อขอนำบทสนทนาของสองพ่อลูกคู่หนึ่งซึ่งกำลังที่เป็นกล่าวถึงของคนในประเทศจีนในขณะนี้ว่า“ทำไมคนเราจะต้องรู้จักเคารพตนเองรักชาติมีมารยาทและมีความมั่นใจในตนเอง”โดยคุณพ่อท่านนี้ได้ใช้บทสนทนาง่ายๆเชิงเหตุผลสอนลูกของตนว่า“เรามีวิธีใดบ้างที่จะให้เราเป็นคนดีได้ภายในช่วงเวลาข้ามคืน”
ลูก: พ่อครับทำไมคนพวกนั้นถึงไม่รอให้ไฟเขียวก่อนถึงค่อยไปหล่ะครับ?
พ่อ: อาจเป็นเพราะพวกเขารีบมาก
ลูก: เราก็รีบไปเรียนเหมือนกันนิครับแล้วทำไมเราไม่ฝ่าไฟแดงไปหล่ะครับ?
พ่อ: งั้นพ่อถามลูกนะว่ากฎจราจรต้องให้ไฟแดงเปลี่ยนเป็นไฟเขียวก่อนถึงจะไปได้ใช่ไหม?
ลูก: ใช่ครับ
พ่อ: นั่นแหละลูกต้องยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้องอย่าไปทำผิดตามคนอื่นอย่างนี้ถึงจะเรียกว่า“เรารู้จักเคารพตนเอง”ได้
*************************************************
ลูก: คุณพ่อครับคุณครูสอนให้เรารักประเทศชาติครับแต่เราจะต้องทำอย่างไรถึงจะเรียกว่ารักชาติครับ?
พ่อ: ลูกรักบ้านตนเองไหม?
ลูก: รักสิครับ
พ่อ: งั้นลูกอยู่บ้านทิ้งขยะเพ่นพ่านหรือเปล่า?
ลูก: ไม่ครับ
พ่อ: เวลาพวกเราเดินอยู่บนถนนไม่สามารถนำขยะในมือทิ้งลงพื้นได้เราจะต้องนำขยะเหล่านั้นไปทิ้งในถังขยะนั่นเค้าถึงเรียกว่า“รักชาติ” นอกจากนี้การที่เรารู้จักปกป้องธรรมชาติสิ่งแวดล้อมรู้จักข้ามถนนตรงทางม้าลายนั่นก็เรียกว่า“รักชาติเหมือนกัน” ดังนั้นการรักชาติดจึงไม่ใช่การพูดปากเปล่าว่ารักชาติแต่คือการเริ่มทำจากสิ่งเล็กๆน้อยๆไปจนถึงหน้าที่ความรับผิดชอบเรานั่นแหละถึงเรียกว่า“รักชาติอย่างแท้จริง”
********************************************
พ่อ: เมื้อกี้พ่อเห็นคุณตาที่เฝ้าประตูหน้าโรงเรียนยิ้มให้ลูกทำไมลูกไม่ทักทายกลับไปหล่ะ?
ลูก: ผมลืมไปครับ
ลูก: งั้นพ่อถามหน่อยว่าทำไมเห็นคุณตาแล้วต้องทักทายเขา?
ลูก: เพราะมารยาทใช่ไหมครับ?
พ่อ: ลูกลองคิดดูนะถ้าลูกรู้สึกว่าคุณตานั้นอายุมากแล้วยังต้องมาทำงานบริการให้ลูกลูกก็ควรขอบคุณเขาหน่อยไม่ใช่เหรอแต่ถ้าลูกแค่ต้องการแสดงว่าลูกมีการศึกษาและมารยาทดีกว่าคนอื่นพ่อคิดว่าลูกก็คงไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้นลูกคิดว่าไงบ้าง?
ลูก: ลูกขอคิดแปปนึงนะครับ
พ่อ: ไม่ว่าจะทำสิ่งใดก็ควรที่จะเข้าใจว่า “เราทำไปทำไมแล้วเราก็จะรู้ว่าควรทำอย่างไรให้มีความตั้งใจจริงใจและไม่เสแสร้ง” อย่างนี้แหละเรียกว่า“มารยาท”
****************************************************
ลูก: คุณพ่อคิดว่าโตขึ้นผมจะประสบความสำเร็จไหมครับ?
พ่อ: ทำไมลูกถึงถามอย่างนั้นหล่ะ
ลูก: เพราะว่าลูกเรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งไงครับ
พ่อ: ฟังนะลูกการที่เราจะประเมินค่าของคนๆหนึ่งมีหลายด้านให้พิจารณาการเรียนหนังสือคือช่องทางหนึ่งที่ทำให้ลูกได้ความรู้แต่นั่นก็ไม่ใช่เพียงหนทางเดียวเท่านั้นคะแนนสอบจะดีหรือไม่ดีไม่สามารถวัดค่าอะไรในตัวลูกได้ขอเพียงให้ลูกใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่านั้นก็เพียงพอแล้วลูกต้องมี“ความมั่นใจในตนเองนะ”
****************************************************
คุณพ่อปลัด