สวัสดีครับพี่น้องที่รัก อาทิตย์นี้เราสมโภชพระเยซูเจ้าเสด็จสู่สวรรค์กันครับ ทุกๆ ปี เมื่อคิดถึงวันสมโภชนี้ พ่อก็จะคิดถึง คำมั่นสัญญา ความเชื่อ คำมั่นสัญญา และคำสอนหลักๆ ที่พระเยซูเจ้าทรงมอบให้กับเราในหลายประการ กล่าวคือ
ประการแรก คำมั่นสัญญาและความเชื่อของเราว่า การไปสวรรค์หรือการมีชีวิตนิรันดรอยู่กับพระเจ้าเป็นหน้าที่หลักหรือจุดหมายปลายทางสำหรับเรา
ประการที่สอง การไปสู่สวรรค์หรือการมีชีวิตนิรันดรได้นั้น เราจะมีผู้ช่วยเหลือของเราในโลกนี้ ซึ่งพระเยซูเจ้าทรงไว้ใจมาก นั่นคือ พระจิตเจ้าที่พระองค์เสด็จลงมา เป็นผู้ร่วมเดินทาง เป็นผู้ให้คำปรึกษา และดลบันดาลใจ ให้เราพบกับความสว่าง ความเข้าใจ และความจริงแก่เรา
ประการที่สาม เราทุกคนมีหน้าที่ในการประกาศข่าวดี ล้างบาปให้กับผู้มีความเชื่อ และต้องรู้จักให้เกียรติพระเยซูเจ้าด้วยชีวิตโดยการปฎิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์
พี่น้องครับ เราจะเชื่อว่า สวรรค์และชีวิตนิรันดรนั้นมีอยู่จริงและเราทุกคนก็ปรารถนาจะไปสวรรค์ก็ตาม แต่ถ้าหากว่า ถ้าให้เราไปสวรรค์ตอนนี้เลยมั้ย พ่อเชื่อว่าเราหลายคนก็คงตอบพ่อว่า “ยังไม่พร้อมครับ” “ขอเวลาอีกหน่อยครับ” หรือ “ขอเวลาร่ำลากับคนรักก่อน” นั่นหมายความว่า เรายังอยากอยู่ในโลกนี้ต่อไปหรือเรายังไม่อยากตายในเวลานี้นั่นเอง เพราะการไปสวรรค์จริงๆ ได้นั้น เราต้องตายเสียก่อน คือ ตายต่อตัวเอง และต้องตายจริงๆ ด้วย
ในชั่วโมงวิชาคำสอน พระสงฆ์องค์หนึ่งสอนคำสอนเด็กๆ และต้องการให้เด็กๆ ชื่นชมตนเองจึงถามเด็กๆ ว่า “พ่อต้องทำอย่างไรเพื่อไปสวรรค์?” ถ้าหากพ่อใจดีซื้อไอศกรีมให้พวกเธอทุกๆ วัน พ่อจะไปสรรค์ได้ไหม? ไม่มีเสียงตอบ แล้วถ้าพ่อขายทุกสิ่งทั้งรถ บ้านและทรัพย์สิน แล้วนำเงินไปให้แก่คนยากจน พ่อจะไปสวรรค์ได้หรือไม่? ไม่มีเสียงตอบ แล้วถ้าพ่อสละทุกสิ่งทั้งเรือกสวนไร่นา พ่อแม่พี่น้อง เกียรติยศชื่อเสียง และไปบวชเป็นพระสงฆ์ พ่อจะไปสวรรค์ได้หรือไม่ ไม่มีเสียงตอบ แต่มีเด็กคนหนึ่งยกมือขึ้น และตอบว่า “พ่อครับ พ่อคงยังไปสรรค์ไม่ได้ทันที เพราะพ่อต้องตายเสียก่อน”
การตายเสียก่อน จึงเป็นเรื่องน่าคิดมาก ๆ สำหรับการดำเนินชีวิตของเราในโลกนี้ เราต้องเริ่มรู้จักตายตั้งแต่ในโลกนี้ด้วยการตายต่อน้ำใจตนเอง เพราะแม้เราทุกคนจะปรารถนาไปสวรรค์หรือการมีชีวิตนิรันดรกับพระเจ้ากันทุกๆ คน แต่เราก็ยังไม่พร้อมจริง ๆ ที่จะตายต่อตนเองทั้งทางร่างกายและจิตใจของเรา เรายังสลวนอยู่กับสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวเรา เรายังยึดติดกับสิ่งของต่างๆ มากมายในโลกนี้ ชื่อเสียง ทรัพย์สิน และอำนาจ เรายังเห็นแก่ตัว เหย่อหยิ่ง และยังไม่สุภาพเพียงพอที่จะน้อมรับทุกสิ่งที่พระองค์มอบให้ด้วยใจยินดี เรายังไม่พร้อมไปสวรรค์และมิหน้ำซ้ำยังไม่พาคนอื่นไปสวรรค์อีกด้วย
ดังนั้น ในอาทิตย์สมโภชพระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นสวรรค์ ขอให้เราทุกคนมีสวรรค์เป็นแรงบันดาลใจของเราในโลกนี้ อย่าให้โลกนี้เป็นแรงบันดาลใจของเรา เราตัองรู้จักตายต่อตัวเองตั้งแต่ในโลกนี้ แหงนมองดูท้องฟ้าสวรรค์บ่อยๆ เพื่อคิดถึงเป้าหมายปลายทางของเรา คือ นำตัวเราไปสวรรค์ ช่วยคนทั้งหลายในชีวิตของเราให้ไปสวรรค์ให้ได้ และกลับไปทำหน้าที่บนโลกนี้ของเรา นั่นคือ การประการข่าวดีและให้เกียรติพระเยซูด้วยชีวิตคริสตชน เพราะพระองค์ทรงตรัสว่า “ท่านทั้งหลายจงไปสั่งสอนนานาชาติให้มาเป็นศิษย์ของเรา ทำพิธีล้างบาปให้เขาเดชะพระนาม พระบิดา พระบุตรและพระจิต จงสอนเขาให้ปฎิบัติตามคำสั่งทุกข้อที่เราให้แก่ท่าน แล้วจงรู้ว่า เราจะอยู่กับท่านทุกวันตลอดไปจนสิ้นพิภพ”
..คุณพ่อปลัด…