แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ

“สายประคำ..ชนะบาป ปราบอธรรม”

 วันหนึ่งขณะที่นักบุญดอมินิกกำลังเทศน์เรื่องการสวดสายประคำใกล้เมืองคาร์แคสซอนมีคนนำชายคนหนึ่งถูกปีศาจสิงมาหาท่านท่านได้ทำพิธีไล่ปีศาจต่อหน้าฝูงชนประมาณ12,000 คนปีศาจที่สิงอยู่ในคนบาปหนานี้ถูกบังคับให้ตอบคำถามของท่านมันบอกว่ามีปีศาจ15,000 ตนสิงอยู่ในร่างของชายผู้น่าสงสารนี้เพราะเขาได้โจมตีรหัสธรรม15 ข้อของการสวดลูกประคำปีศาจ1,000 ตัวต่อ1 รหัสธรรมมันเป็นพยานว่าการเทศนาให้คนเกิดความศรัทธาต่อสายประคำนั้นทำให้นรกหวาดกลัวมากและท่านนักบุญเป็นคนที่พวกปีศาจเกลียดที่สุดเพราะท่านได้ฉุดวิญญาณออกจากเขี้ยวเล็บของมันด้วยความศรัทธาต่อลูกประคำ     

นักบุญดอมินิกได้เอาสายประคำของท่านคล้องคอชายผู้นั้นและสั่งให้ปีศาจตอบท่านว่า “ในสวรรค์ใครคือผู้ที่มันกลัวอย่างที่สุดและใครคือผู้ที่มนุษย์รักและเคารพนับถืออย่างที่สุด?” พอถามคำถามนี้มันส่งเสียงร้องแล้วใช้เล่ห์เหลี่ยมเพทุบายทุกชนิดเพื่อหลีกเลี่ยงการตอบคำถามปีศาจร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสารมันพูดโดยปากของชายคนนั้นขอร้องว่า “ท่านดอมินิกโปรดสงสารเราเถิดเราขอสัญญากับท่านเราจะไม่ทำร้ายท่านท่านเป็นผู้มีใจเมตตากรุณาต่อคนบาปและคนที่เป็นทุกข์โศกเศร้าโปรดสงสารเราเพราะเรากำลังทุกข์อย่างมหันต์เราทนทุกข์ทรมานมามากแล้วทำไมท่านยินดีให้เราเจ็บปวดทรมานเพิ่มขึ้นโปรดให้เราทรมานเท่าที่เป็นอยู่ก็พอแล้วอย่าเพิ่มอีกเลยโปรดสงสารเราด้วย”     

นักบุญดอมินิกไม่สงสารจิตชั่วร้ายแม้แต่นิดเดียวและสั่งให้มันตอบคำถามของท่านมันบอกว่ามันจะกระซิบให้ท่านได้ยินเพียงคนเดียวท่านบอกให้มันตอบชัดๆดังๆปีศาจนิ่งเงียบไม่ยอมพูดไม่สนใจคำสั่งของท่านดังนั้นท่านจึงคุกเข่าวิงวอนขอพระแม่ว่า “ข้าแต่พรหมจารีมารีย์ผู้ทรงฤทธานุภาพข้าพเจ้าอ้อนวอนท่านโดยพระคุณแห่งสายประคำศักดิ์สิทธิ์โปรดออกคำสั่งให้ศัตรูของมนุษยชาติตอบคำถามของข้าพเจ้า”     

ท่านนักบุญสวดยังไม่ทันจบมีไฟแลบออกจากหูรูจมูกและปากของชายที่ถูกปีศาจสิงทุกคนสั่นด้วยความกลัวแต่ไฟไม่ทำอันตรายใครปีศาจร้องว่า “ดอมินิกเราวิงวอนท่านโดยพระมหาทรมานของพระเยซูคริสตเจ้าและโดยฤทธิ์กุศลของพระมารดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์และของนักบุญทั้งหลายโปรดอนุญาตให้เราออกจากร่างของชายผู้นี้โดยไม่ต้องพูดอะไรเพราะทูตสวรรค์จะตอบคำถามของท่านเมื่อท่านปรารถนาเราเป็นจอมโกหกหลอกลวงไม่ใช่หรือทำไมท่านยังเชื่อคำพูดของเราโปรดอย่าทรมานเราอีกต่อไปโปรดสงสารเราเถิด”     

นักบุญดอมินิกพูดว่า “หายนะแก่เจ้าจิตชั่วร้ายเจ้าไม่สมควรให้ผู้ใดได้ยินเจ้า” ท่านคุกเข่าวิงวอนพระแม่ว่า“ข้าแต่พระมารดาแห่งปรีชาญาณข้าพเจ้าอ้อนวอนเพื่อฝูงชนที่กำลังชุมนุมกันอยู่ณที่นี้ซึ่งรู้จักการสวดลูกประคำข้าพเจ้าวิงวอนพระแม่โปรดบังคับให้ศัตรูของพระแม่ประกาศความจริงของการสวดสายประคำณที่นี่และเดี๋ยวนี้ต่อหน้าฝูงชนด้วยเถิด”     

นักบุญดอมินิกสวดยังไม่ทันจบท่านเห็นพระนางพรหมจารีมารีย์อยู่ใกล้ๆล้อมรอบด้วยกองทัพทูตสวรรค์พระนางทรงแตะชายผีสิงด้วยคฑาทองคำที่อยู่ในพระหัตถ์ตรัสว่า “เจ้าจงตอบคำถามของธรรมทูตของเราเดี๋ยวนี้” ฝูงชนมองไม่เห็นพระแม่มีแต่ท่านนักบุญเห็นเพียงคนเดียวแล้วปีศาจส่งเสียงร้องว่า “ท่านคือศัตรูของเราความล่มจมและความหายนะของเราทำไมท่านจึงลงมาจากสวรรค์เพื่อทรมานเราอย่างมหันต์โอ้ท่านผู้บรรเทาทุกข์ของคนบาปท่านคือผู้กระชากวิญญาณออกจากปากนรกท่านคือหนทางสู่สวรรค์ทำไมเราต้องบอกความจริงและสารภาพต่อทุกคนว่าใครคือผู้เป็นเหตุแห่งความอับอายขายหน้าและความหายนะของเราเจ้าแห่งความมืด

คริสตชนทั้งหลายจงฟังให้ดีๆพระมารดาของพระเยซูคริสตเจ้าทรงฤทธานุภาพยิ่งนักพระนางสามารถช่วยผู้รับใช้ของพระนางให้พ้นจากนรกพระนางคือดวงอาทิตย์ที่ทำลายความมืดแห่งเล่ห์เหลี่ยมเพทุบายของเราพระนางคือผู้เปิดโปงแผนการชั่วร้ายต่างๆของเราทำลายกับดักของเราและทำให้การล่อลวงของเราไม่ได้ผลเราต้องสารภาพอย่างไม่เต็มใจว่าไม่มีวิญญาณแม้แต่ดวงเดียวที่บากบั่นพากเพียรในการรับใช้พระนางจะต้องมาอยู่กับเราในนรกเรากลัวพระนางยิ่งกว่านักบุญทั้งหลายในสวรรค์รวมกันเราไม่สามารถทำอะไรกับผู้รับใช้ที่จงรักภักดีต่อพระนางคริสตชนหลายคนที่เรียกหาพระนางในวาระสุดท้ายจะได้รับความรอดโดยคำเสนอวิงวอนของพระนางถ้าพระนางมารีย์(ปีศาจออกชื่อพระแม่ด้วยความฉุนเฉียว) ไม่ได้ใช้พระฤทธานุภาพกับพวกเราและไม่ได้ล้มโครงการต่างๆของเราเราคงได้รับชัยชนะและได้ทำลายพระศาสนจักรไปนานแล้วเราคงทำให้คณะนักบวชต่างๆในพระศาสนจักรตกอยู่ในความหลงผิดและความยุ่งเหยิง     

บัดนี้เราถูกบังคับให้พูดว่าใครที่บากบั่นพากเพียรในการสวดสายประคำจะไม่มีวันตกนรกเพราะพระนางได้ขอพระหรรษทานแห่งการเป็นทุกข์ถึงบาปอย่างจริงใจสำหรับบาปของเขาทั้งหมดโดยวิธีนี้เขาจะได้รับการอภัยบาปและพระเมตตากรุณาจากพระเจ้า”     

นักบุญดอมินิกได้ขอให้ฝูงชนสวดสายประคำพร้อมกันอย่างช้าๆด้วยความศรัทธาและได้เกิดมหัศจรรย์ทุกครั้งที่ฝูงชนสวดวันทามารีอาจบปีศาจฝูงใหญ่ได้หลุดออกจากร่างของชายผู้น่าสงสารในรูปของถ่านไฟสีแดง

ๆเมื่อปีศาจทั้งหมดถูกขับออกไปแล้วชายผู้นั้นก็ได้รับอิสรภาพกลับคืนมาพระแม่ผู้ซึ่งมนุษย์มองไม่เห็นทรงอวยพรฝูงชนและเขาทั้งหลายเปี่ยมด้วยความสุขและความยินดีเพราะมหัศจรรย์นี้คนต่างศาสนาจำนวนมากได้กลับใจและสมัครเป็นสมาชิกคณะของนักบุญดอมินิก

“การสวดสายประคำคือพระหรรษทานและความรอดที่พระเจ้าประทานแก่ผู้สวดลูกประคำทุกวันอย่างดีอย่างสัตย์ซื่อ“

ขอขอบคุณ http://www.marymagz.com