“ท่านอยากให้เราทำอะไรให้”
เรื่องราวของคนตาบอดในพระวรสารวันนี้เป็นอัศจรรย์การรักษาโรคครั้งสุดท้ายพระองค์เสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งตลอดการเดินทางจากกาลิลีสู่กรุงเยรูซาเล็มนี้ พระเยซูเจ้ากล่าวถึงพระทรมานของพระองค์สามครั้ง ซึ่งบรรดาศิษย์ไม่เข้าใจ (หรือไม่พยายามเข้าใจ) ไม่สนใจ พวกเขา “ตาบอด” ต่อสิ่งที่พระเยซูเจ้าพยายามเปิดเผยให้พวกเขาได้รู้ นอกจากนี้ดูเหมือนว่ามาระโกจงใจให้ศิษย์ที่ใกล้ชิดพระเยซูเจ้าบางคนแสดงความไม่เข้าใจออกมาอย่างชัดเจน
มาระโกเริ่มต้นเรื่องราวด้วยการบอกว่าเขาชื่อบารธิเมอัส ซึ่งโดยปกติแล้วในพระวรสารไม่ค่อยมีการกล่าวถึงชื่อของบุคคลที่รับการทำอัศจรรย์เท่าไร อาจเป็นไปได้ว่าบารธิเมอัสคนนี้ต่อมาจะเป็นที่รู้จักหรือมีบทบาทในพระศาสนจักรทำให้มาระโกเลือกจะเอ่ยชื่อของเขา
เมื่อได้ยินว่าพระเยซูเจ้าเสด็จผ่านมา เขาร้องตะโกนว่า “พระโอรสของกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด” (10:47-48) คำกล่าวนี้เป็นการประกาศว่าพระเยซูเจ้าเป็นพระคริสตเจ้า ซึ่งเทียบเท่ากับการประกาศความเชื่อของเปโตรก่อนหน้านี้เลยทีเดียว
แน่นอนว่าพระเยซูเจ้าได้ยิน พระองค์หยุดและเรียกเขา ถามเขาว่า “ท่านอยากให้เราทำอะไรให้?” (10:51)
คำตอบของบารธิเมอัสตรงไปตรงมา “รับโบนี ให้ข้าพเจ้าแลเห็นเถิด”
ย้อนกลับไปไม่นานมานี้ สองพี่น้องยากอบและยอห์นมาหาพระเยซูเจ้า และพระองค์ถามคำถามเดียวกันนี้ว่าอยากให้พระองค์ทำอะไรให้ เขาทั้งสองตอบว่าขอนั่งข้างซ้ายและขวาของพระองค์ (10:36)
ยากอบและยอห์นขอให้ทุกคนมองเห็นเขาทั้งสอง ทั้งสองไม่ได้อยากมองพระเยซูเจ้า แต่อยากเห็นคนอื่นอยู่ต่ำกว่า อยากให้ทุกคนมองมาที่เขาเท่านั้น
แต่บารธิเมอัสขอให้ตนเองมองเห็น เพื่อจะได้มองดูพระเยซูเจ้า และติดตามพระองค์ไป (10:52)
เราวอนขออะไรจากพระเยซูเจ้า? เราขอให้ทุกคนมองเห็นเรา ให้เราอยู่ในแสง ให้สิ่งดีๆ ทรัพย์สมบัติ ความสะดวกสบาย ฯลฯ เข้ามาในชีวิต หรือเราขอให้เรามองเห็นพระเยซูเจ้าได้ชัดเจน เพื่อเราจะได้ติดตามพระองค์อย่างไม่ผิดพลาด เดินตามพระองค์เข้ากรุงเยรูซาเล็ม ไปรับทรมานกับพระองค์
และกลับคืนชีพพร้อมกับพระองค์.

…<ลาซารัส>…