“คนที่สวมเสื้อขาวเหล่านี้เป็นใคร”
ข้อความจากหนังสือวิวรณ์วันนี้เป็นนิมิตที่ยอห์นเห็น ซึ่งอาจแบ่งได้เป็น 2 ตอนคือ ฉากบนโลกมนุษย์ (7:1-8) และฉากบนสวรรค์ (7:9-17)
บทอ่านที่หนึ่งตัดข้อความฉากแรกมาส่วนหนึ่งเพื่อพาให้เราเข้าสู่ฉากที่สองคือฉากบนสวรรค์ ยอห์นเล่าว่า “ประชาชนมากมายเหลือคณานับ… กำลังยืนอยู่เฉพาะพระบัลลังก์และเฉพาะพระพักตร์ลูกแกะ” ซึ่งเป็นคำตอบของคำถามจากผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ว่า “คนที่สวมเสื้อขาวเหล่านี้เป็นใคร”
ยอห์นพยายามอธิบายความประชาชนมากมายนี้มากมายขนาดไหนซึ่งหมายถึงคริสตชนจากทุกชาติ ทุกภาษา ทุกหนแห่ง มาอยู่ต่อหน้า “ลูกแกะ” ซึ่งเป็นภาพหมายถึงพระเยซูเจ้า ลูกแกะพระเจ้า ผู้ทรงลบล้างบาปของโลก (ยน 1:29) ประชาชนเหล่านี้ “สวมเสื้อขาว” และ “ถือใบปาล์ม ร้องเพลงสรรเสริญ”
ความหมายของเสื้อขาวในพระคัมภีร์เป็นความหมายที่ดีเสมอ เป็นภาพถึงพระสิริรุ่งโรจน์จากตอนที่พระเยซูเจ้าประจักษ์พระวรกายต่อหน้าบรรดาศิษย์ เป็นภาพถึงการกลับคืนพระชนมชีพจากที่มัทธิวเล่าว่าทูตสวรรค์สวมชุดขาวอยู่ที่พระคูหา (มธ 28:3) และ ณ ตรงนี้หมายถึงความบริสุทธิ์
การถือใบปาล์มร้องเพลงสรรเสริญเป็นภาพถึงความชื่นชมยินดีและการเฉลิมฉลอง
ประชาชนสวมเสื้อขาวจำนวนมากมายถือใบปาล์มและร้องเพลงสรรเสริญที่ยอห์นเล่านี้จึงหมายถึงบรรดาคริสตชนที่ผ่านจากการเบียดเบียนและความตายของโลกนี้ ได้รับชัยชนะ และไปรับรางวัลในสวรรค์
ยอห์นเสริมในตอนท้ายว่า “เขาซักเสื้อของเขาจนขาวในพระโลหิตของลูกแกะ” เพราะต้องการบอกว่าการที่ประชาชนสวมเสื้อขาวนั้น ไม่ได้เพราะพวกเขามีเสื้อขาวอยู่แล้ว ความหมายคือ รางวัลในสวรรค์ที่พวกเขาได้รับนั้นไม่ได้มาจากความดีความชอบของตนเอง แต่มาจากพระโลหิตพระเยซูเจ้าที่หลั่งออก เป็นพระโลหิตของพระเยซูเจ้าที่ชำระเราทุกคนให้สะอาด
นักบุญเป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเราทุกคน ไม่ใช่เทวดาเดินดิน พวกเขาเคยทำผิดพลาด พวกเขาเคยล้ม พวกเขาเคยเดินหลงทาง แต่พวกเขาไม่ล้มเลิกที่จะ “ซักเสื้อในพระโลหิตของลูกแกะ”
พี่น้องที่รัก หากบรรดานักบุญทั้งหลายที่เป็นมนุษย์เหมือนกับเรา (บางคนเคยทำผิดพลาดยิ่งกว่าเราเสียอีก) ยังสามารถสวมเสื้อขาว ไปยืนถือใบปาล์มร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าในสวรรค์ได้ ตัวเราก็สามารถทำได้เช่นกัน ขอชัยชนะของบรรดานักบุญทั้งหลายเป็นกำลังใจให้พวกเราทุกคนไปสวมเสื้อขาวและร่วมร้องเพลงกับพวกท่านเหล่านั้นด้วย

…<ลาซารัส>…