เทศกาลมหาพรต เป็นช่วงเวลาแห่งการอธิษฐานภาวนา การอดอาหารและการทำบุญบริจาค เพื่อเป็นการเตรียมตัวสำหรับการสมโภชปัสกา การเสด็จกลับคืนพระชนม์ชีพของพระเยซูเจ้า ในระหว่างเทศกาลนี้เชิญชวนให้บรรดาคริสตชนได้สวดภาวนามากขึ้น ซึ่งจะทำให้มีเวลาใกล้ชิดกับพระเจ้า การคิดถึงคนอื่นและช่วยเหลือแบ่งปันด้วยการมอบปัจจัย ความตั้งใจที่จะควบคุมตนเอง ละเว้นการใช้จ่ายที่อาจจะเป็นความฟุ่มเฟือย หรือความชอบ ความสบายใจ และส่งมอบไปยังคนที่ขัดสน รวมทั้งการอดอาหารซึ่งเป็นกิจการจากความตั้งใจที่จะงดเว้นอาหารที่ชอบ หรือการกินที่มากเกินความจำเป็น หันกลับมาใช้ชีวิตกินอยู่เพื่อดำรงชีวิต
ข้อปฏิบัติของพระศาสนจักรที่กำหนดให้งดกินเนื้อสัตว์ในวันศุกร์ในช่วงเทศกาลมหาพรต เพื่อเรียกร้องและเป็นการบังคับตนเอง นอกจากนี้ยังมีวิธีการอื่นๆ ควบคู่ไปกับการอดอาหาร การอดเนื้อที่กระทำตลอดเทศกาลนี้ การอดหรือการเลือกเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตมนุษย์ ในพระคัมภีร์หนังสือปฐมกาลบทแรก ที่พูดถึงการเลือกที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของพระเจ้า ที่ให้มนุษย์มีอิสระ เลือกไม่ทำตามใจตนเอง โดยไม่กินผลไม้จากต้นไม้ที่พระเจ้าได้กำหนดไว้ การเลือกไม่ทำตามใจปรารถนาของตนเองทำให้มนุษย์มีอิสระเสมอ การเลือกและตั้งใจละเว้นการกินอาหารก็เป็นเช่นเดียวกัน เมื่อได้ลงมือปฏิบัติจึงไม่ใช่เป็นเพียงแค่การทำตามกฎเกณฑ์ แต่หมายถึงการยอมสละน้ำใจของตนเพื่อพระเจ้า บาปของมนุษย์เกิดขึ้นเมื่อพวกเขาละทิ้งอิสระ และเลือกที่จะปฎิเสธพระเจ้าและทำตามความปรารถนาของตน
จิตตารมณ์ของการอดอาหารไม่ใช่เพื่อการลดน้ำหนัก แต่ยังเป็นเครื่องหมายถึงการสวดภาวนาด้วย มีความตั้งใจที่จะสละน้ำใจของตนเพื่อพระเจ้า เมื่อมีการอดอาหารก็มักจะมีการผจญจากความอยาก การล่อลวง ความอ่อนแอ ความหิว หรือจะพูดว่าเป็นการต่อสู้กันระหว่างความดีและความชั่ว ทั้งมีแนวโน้มว่าการอาจจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้นี้ ในการอดอาหาร จึงมีคุณค่าหมายถึงการอดใจ บังคับกาย ควบคู่ไปกับการสวดภาวนา การอดอาหารยังเป็นเครื่องหมายถึงการเตรียมตัวเพื่อการรับศีลหาสนิท ในพิธีกรรมมีการกำหนดช่วงเวลา ให้งดการทานอาหารก่อนไปรับศีลมหาสนิท เพื่อให้ความสำคัญต่อศีลมหาสนิท การอดอาหารในระหว่างนี้จึงเป็นเหมือนกับการเตรียมจิตใจเพื่อร่วมฉลองการกินเลี้ยงปาสกาด้วยความชื่นชมยินดี
การให้ทานเป็นสัญลักษณ์ภายนอกของความรักแบบคริสตชนที่มีต่อผู้อื่น เป็นการเสียสละบางอย่างเพื่อช่วยเหลือทั้งจะก่อให้เกิดสายสัมพันธ์ของชุมชน เป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยส่งเสริมจิตวิญญาณให้ก้าวออกจากตัวเองและมุ่งความสนใจไปยังความต้องการของผู้อื่น การให้ทานเป็นการรวมการปฏิบัติทางจิต การสวดภาวนาและการอดอาหารเข้าไว้ด้วยกัน ผ่านการสนใจเพื่อนบ้านที่เดือดร้อน การสวดภาวนาขอเราก็จะมีความลึกซึ้งมากขึ้น.

สวัสดี…พ่ออดิศักดิ์