สวัสดีครับ

สัปดาห์ละครั้ง อาทิตย์ที่ 19 ต.ค. 2014

 

ชีวิตของคริสตชนกลุ่มแรก(กจ. 2:42-47)

“คนเหล่านั้นประชุมกันอย่างสม่ำเสมอเพื่อฟังคำสั่งของบรรดาอัครสาวกดำเนินชีวิตร่วมกันฉันพี่น้องร่วม“พิธีบิขนมปัง” และอธิษฐานภาวนาพระเจ้าทรงบันดาลให้อัครสาวกทำปาฏิหาริย์และเครื่องหมายอัศจรรย์เป็นจำนวนมากทุกคนจึงมีความยำเกรง

ผู้มีความเชื่อทุกคนดำเนินชีวิตร่วมกันและมีทุกสิ่งเป็นของส่วนรวมเขาขายที่ดินและทรัพย์สินอื่นๆแบ่งเงินให้ทุกคนตามความต้องการ

ทุกๆวันเขาพร้อมใจกันไปที่พระวิหารและไปตามบ้านเพื่อทำพิธีบิขนมปังร่วมกินอาหารด้วยความยินดีและเข้าใจกันสรรเสริญพระเจ้าและได้รับความนิยมจากประชาชนทุกคนองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้จำนวนผู้ที่ได้รับความรอดพ้นเพิ่มขึ้นทุกวัน”

จากเรื่องราวของคริสตชนกลุ่มแรกนี้ทำให้เราเห็นถึงรูปแบบของความเป็นอยู่ของพระศาสนจักรแรกเริ่มได้เป็นอย่างดีและถ้าหากเรานำมาเปรียบเทียบกับรูปแบบของ“คริสตชนกลุ่มย่อย”ที่เรากำลังรณรงค์กันอยู่ในสมัยนี้จะเห็นได้ว่าเป็นเรื่องเดียวกันรูปแบบเหมือนกันคือการมารวมกันและทำพิธี“บิขนมปัง”ซึ่งหมายถึงกระทำตามที่พระเยซูทรงบอกไว้ในระหว่างอาคารค่ำครั้งสุดท้าย“…จงรับปังนี้ไปกินให้ทั่วกัน…จงรับถ้วยนี้ไปดื่มให้ทั่วกัน…จงทำการนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด”

การนำพระวาจามาแบ่งปันซึ่งกันและกันพร้อมทั้งร่วมกันคิดร่วมกันปฏิบัติตนในสังคมในชุมชนโดยมีพระวาจาเป็นแนวทางเพื่อส่งเสริมสนับสนุนหรือแก้ปัญหาต่างๆในสังคมจึงถือเป็นการกระทำดังที่พระเยซูเจ้าทรงสอนแล้วจริงๆตัวอย่างที่มีคริสตชนฟิลิปปินส์คนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าณเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งของฟิลิปปินส์ถูกพายุไซโคลนถล่มจนทำให้บ้านเรือนที่มีอยู่เกือบ20 หลังนั้นพังทลายสูญหายไปหมดโชคดีที่ไม่มีใครเสียชีวิต… หลังจากพายุสงบลงพวกเขาทั้งหมดประมาณ40-50 คนต้องมารวมกันอยู่ในเต็นท์หลังเดียวกัน… พวกเขาประชุมกันและตกลงร่วมกันว่าก่อนอื่นหมดต้องร่วมกันสวดภาวนาที่อย่างน้อยพวกเขาทุกคนมีชีวิตอยู่สิ่งต่อมาคือเขาขอความช่วยเหลือจากภายนอกเพียงเรือเพื่อออกหาปลาและที่เหลือเขาทุกคนพยายามช่วยซึ่งกันและกันเพราะพวกเขารู้ว่ามีคนอีกมากมายที่ลำบากกว่าพวกเขาเสียอีก…สวัสดีครับ.