ความเชื่อ(ฟัง)ของคนตาบอด

น่าแปลกใจ ที่พระเยซูเจ้าตรัสกับบารทิเมอัสก่อนที่ตาของเขาจะกลับมองเห็นว่า “ไปเถิดความเชื่อ(ฟัง)ของท่านได้ช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว” และเมื่อเขากลับแลเห็นแล้ว เขาก็เดินทางติดตามพระองค์ไป

ที่บอกว่าน่าแปลกใจที่พระเยซูพูดว่า ความเชื่อ(ฟัง)ของบารทิเมอัส เป็นที่พอพระทัยของพระเยซูเจ้า จนพระองค์ช่วยเขาให้พ้นจากอาการตาบอด

คำถามคือ คนตาบอดผู้นี้จะมีความเชื่อ(ฟัง)ในองค์พระเยซูเจ้าได้อย่างไร เพราะผู้ที่จะมีความเชื่อ(ฟัง)ในพระเยซูเจ้าได้ อย่างน้อยสุดจะต้องเป็นศิษย์ติดตามพระเยซูเจ้า ต้องเคยพบหน้าคุ้นตาพระเยซูเจ้า ต้องเคยได้ยินได้ฟังพระเยซูเจ้าเทศน์สอน ต้องเคยได้เห็นพระองค์ทำอัศจรรย์ต่างๆ หรือต้องได้เคยสัมผัสกับชีวิตของพระเยซูเจ้า เป็นการส่วนตัว และเกิดการประทับอกประทับใจในพระองค์ แล้วจึงเกิดความเชื่อ(ฟัง)ในตัวพระเยซูเจ้า

บารทิเมอัส ผู้นี้เป็นคนตาบอด ความมืดบอดของสายตาย่อมที่จะทำให้บารทิเมอัสไม่สามารถที่จะติดตามพระเยซูเจ้าไปไหนๆได้อย่างสะดวกสบายเยี่ยงศิษย์คนอื่น สิ่งที่บารทิเมอัสทำได้ คือ การนั่งขอทานอยู่ริมทางเพื่อหาเลี้ยงชีพ เพราะพระวรสารบอกว่าเขาเป็นขอทานตาบอด เขาอาจจะสัมผัสพระเยซูเจ้าได้ยินได้ฟังพระองค์พูดในบางโอกาสที่พระเยซูเจ้า บังเอิญไปเทศน์สอนในบริเวณที่เขานั่งขอทาน ซึ่งแน่นอน คงไม่ใช่ทุกวัน หรือ ทุกอาทิตย์ นานๆที่พระองค์จะเสด็จผ่านตรงที่บารทิเมอัสนั่งขอทานอยู่ หรือนานๆครั้ง พระองค์อาจจะหยุดอยู่ใกล้ๆบริเวณที่บารทิเมอัสขอทาน และเทศน์สอนที่ตรงนั้น ซึ่งก็คงจะไม่บ่อยนัก ถ้าเป็นอย่างนี้ความเชื่อ(ฟัง)ที่บารทิเมอัสจะมีต่อพระเยซูเจ้าคงจะเกิดขึ้นได้ยากมากๆแต่พระเยซูเจ้าเมื่อพบกับบารทิเมอัสตัวต่อตัวในครั้งนี้ และอย่างใกล้ชิดกลับบอกว่า “ความเชื่อ(ฟัง)ของท่านให้รอดพ้นแล้ว”

ความเชื่อ(ฟัง)ของบารทิเมอัสเกิดขึ้นในช่วงจังหวะสั้นๆในอดีตเหล่านั้นแหละตามที่กล่าวไว้ข้างบน บารทิเมอัสคงจะเกิดความประทับและซาบซึ้งใจในตัวพระเยซูเจ้า และเป็นต้นในเนื้อหาคำสอนที่พระเยซูเจ้าสอนในช่วงจังหวะสั้นๆเหล่านั้น ที่ตัวเขาบังเอิญได้ยินพระเยซูเจ้าสอน ช่วงที่พระองค์เสด็จผ่าน คำสอนของพระเยซูเจ้าในช่วงเวลาสั้นๆเหล่านั้น ที่เขาบังเอิญได้ยินได้ฟัง มีอิทธิฤทธิ์ทะลุทะลวงเข้าไปในหัวใจและจิตวิญญาณของบารทิเมอัส เป็นหัวใจและจิตวิญญาณของคนตาบอดที่เปิดกว้างพร้อมรับคำสอนของพระเยซูเจ้า และจากสิ่งเล็กๆน้อยๆที่บารทิเมอัสได้ยินได้ฟังในช่วงเวลาและจังหวะสั้นๆเหล่านั้น บารทิเมอัสได้พยายามนำไปปฏิบัติในชีวิตของตัวเอง และบารทิเมอัสคงจะได้สอนพวกคนตาบอดด้วยกันให้ทำตามด้วย ชีวิตแห่งความเชื่อ(ฟัง)ของบารทิเมอัสได้เริ่มต้นตั้งแต่เวลานั้น

ช่วงเวลาและจังหวะสั้นๆเหล่านั้นเปลี่ยนแปลงชีวิตของบารทิเมอัสนับตั้งแต่โอกาสที่เขาได้พบพระเยซูเจ้าแม้เขาจะไม่ได้ติดตามพระเยซูเจ้าไปในทุกหนทุกแห่งก็ตาม แต่ชีวิตของบารทิเมอัสได้เปลี่ยนไปแล้ว

แตกต่างโดยสิ้นเชิงจากพวกเราที่ได้ยิน ได้ฟัง ได้สัมผัส พระวาจาของพระเยซูเจ้าอยู่บ่อยๆ บางคนแทบทุกวัน ยิ่งกว่านั้นวันละหลายๆครั้ง บางคนสามารถอธิบายพระวาจาได้อย่างฉะฉาน ละเอียดลออ ลงลึก แต่ชีวิตของเขาเหล่านั้นดูเหมือนไม่เปลี่ยน

อนิจจาคนตาไม่บอด!

เรื่องราวของบารทิเมอัสชายขอทานตาบอดน่าจะต้องเป็นบทเรียนสอนชีวิตของเราผู้ยังเป็นคนตาดีอยู่