ท่ามกลางความมืด…เรียกร้องความวางใจ
อับรามเชื่อพระยาห์เวห์และพระองค์ทรงนับว่าความเชื่อนี้เป็นความชอบธรรมสำหรับเขา…เมื่อดวงอาทิตย์ตกและมืดลงแล้วก็มีหม้อไฟที่มีควันพวยพุ่งและคบเพลิงที่ลุกอยู่ลอยผ่านระหว่างกลางสัตว์ที่ผ่าซีกเหล่านั้นในวันนั้นพระยาห์เวห์ทรงกระทำพันธสัญญาไว้กับอับรามว่า“เรามอบแผ่นดินนี้ให้แก่ลูกหลานของท่านตั้งแต่…” (เทียบปฐก15:6,17-18)
พระสัญญาที่พระให้กับอับราม(อับราฮัมในเวลาต่อมา) ไม่มีผลไม่มีภาพให้ได้เห็นได้จับต้องจริงในทันที ยิ่งกว่านั้นบรรดาลูกหลานต่อมาจึงจะได้พบแผ่นดินพระสัญญา
เรียกได้ว่าเป็นความมืดมิดในความเชื่อที่อับรามมีประสบการณ์ตรงแต่ท่านก็ยังเชื่อยังมอบความวางใจในพระเจ้า. พระจึงยกย่องท่านเป็นบิดาแห่งความเชื่อเป็นแบบอย่างวางใจพระให้กับเรา
พี่น้องทั้งหลาย หลายคนประพฤติตนเป็นศัตรูกับไม้กางเขนของพระคริสตเจ้าปลายทางของพวกเขาเหล่านี้คือความพินาศพระเจ้าของเขาทั้งหลายคือท้องเขาอ้างความน่าละอายมาโอ้อวดเขาสนใจสิ่งของของโลก…พี่น้องที่รักผู้เป็นความปรารถนา…จงยึดมั่นในองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิดท่านที่รักทั้งหลาย
(ฟป3:18-19,4:1)
คนเราเราชอบเย็นไม่สนร้อน. ใครๆก็รักสันติสุข-สุขใจไม่ชอบเดือดร้อนร้อนใจความลำบากและแบกกางเขน
ความมืดมิดจากความทุกข์หลากหลายจากกางเขนหลากสี-ขนาดแลประเภทเรียกเราให้เราเชื่อมั่นในพระเยซูเจ้าวางใจในพระองค์และร่วมชีวิตร่วมแบกกางเขนไปกับพระองค์
หลังจากพระเยซูเจ้าตรัสเรื่องนี้ประมาณแปดวันพระองค์ทรงพาเปโตรยอห์นและยากอบขึ้นไปบนภูเขาเพื่ออธิษฐานภาวนา ขณะที่ทรงอธิษฐานภาวนาอยู่นั้นลักษณะของพระพักตร์เปลี่ยนไปและฉลองพระองค์มีสีขาวเจิดจ้า ทันใดนั้นบุรุษสองคนคือโมเสสและประกาศกเอลียาห์มาสนทนากับพระองค์ ทั้งสองคนปรากฏมาในสิริรุ่งโรจน์กล่าวถึงการจากไปของพระองค์ที่กำลังจะสำเร็จในกรุงเยรูซาเล็ม… เมฆก้อนหนึ่งลอยมาปกคลุมเขาไว้เมื่ออยู่ในเมฆเขากลัวมาก เสียงหนึ่งดังออกมาจากเมฆว่า“ท่านผู้นี้เป็นบุตรของเราผู้ที่เราได้เลือกสรรจงฟังท่านเถิด” เมื่อสิ้นเสียงนั้นแล้วศิษย์ทั้งสามคนก็เห็นพระเยซูเจ้าเพียงพระองค์เดียวเขาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไม่ได้บอกเรื่องที่เห็นให้ผู้ใดรู้เลยในเวลานั้น(เทียบลก9:28-31,34-36)
ท่ามกลางความมืดมิดมีแสงสว่างของพระองค์นำทางเราเสมอ. ท่ามกลางความทุกข์เจ็บปวดมีพลังและการบรรเทาของพระองค์สำหรับเราแน่นอน. ท่ามกลางความสิ้นหวังและหวาดหวั่นกลัวมีพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์พยุงเราให้ก้าวได้อย่างมั่นคง
ท่ามกลางความมืดมิดในชีวิตพระองค์จึงเรียกร้องจากเราให้เราวางใจวางไว้ใน…พระองค์