“มีความหลากหลายของบาปหรือไม่”

มีความหลากหลายของบาปหรือไม่(1852-1853, 1873)

ความหลากหลายของบาปนั้นมีหลายประการสามารถที่จะแยกออกได้ตามเจตนาที่กระทำหรือตามคุณธรรมหรือตามพระบัญญัติที่ละเมิดอาจมุ่งตรงถึงพระเป็นเจ้าเพื่อนมนุษย์หรือตนเองก็ได้นอกนั้นยังสามารถที่จะแยกแยะออกเป็นบาปด้วยความคิดคำพูดการกระทำหรือการละเลย

 

–            เราแยกบาปออกตามความหนักของมันได้อย่างไร(1854)

แยกออกเป็นบาปหนัก(mortal) และบาปเบา(venial)

เมื่อใดจึงถือว่าเป็นการทำบาปหนัก(1855-1861, 1874)

การกระทำบาปหนักคือการกระทำผิดในเรื่องที่หนักรู้ตัวอย่างเต็มที่และเต็มใจกระทำบาปชนิดนี้ทำลายความรักในตัวเราทำให้เราขาดพระหรรษทานที่ทำให้ศักดิ์สิทธิ์และหากเราไม่เป็นทุกข์กลับใจจะนำไปสู่ความตายนิรันดรในนรกจะได้รับการให้อภัยตามวิธีปกติคืออาศัยศีลล้างบาปและศีลอภัยบาปหรือศีลแห่งการคืนดี

เมื่อใดจึงจะถือว่าเป็นการทำบาปเบา(1862-1864, 1875)

บาปเบาแตกต่างจากบาปหนักอย่างสิ้นเชิงคือการกระทำผิดในเรื่องที่เบาอาจเป็นเรื่องหนักก็ได้แต่ไม่รู้ตัวอย่างเต็มที่หรือขาดความเต็มใจที่สมบูรณ์บาปเบาไม่ได้ทำลายพันธสัญญากับพระเป็นเจ้าแต่ทำให้ความรักอ่อนแอและแสดงให้เห็นถึงความรักที่ไร้ระเบียบต่อสิ่งดีงามที่พระเป็นเจ้าทรงสร้างมาเป็นอุปสรรคต่อความก้าวหน้าของวิญญาณในการฝึกฝนคุณธรรมและในการปฏิบัติสิ่งดีงามทางศีลธรรมบาปเบาสมควรได้รับโทษชั่วคราว

บาปจะแพร่ขยายในตัวเราได้อย่างไร(1865, 1876)

บาปก่อให้เกิดความโอนเอียงในทางชั่วก่อให้เกิดพยศชั่วด้วยการกระทำสิ่งเดียวกันซ้ำซาก

…http://www.kamsonbkk.com/…