4พฤศจิกายน

ระลึกถึง นักบุญ ชาร์ลส์ โบโรเมโอ พระสังฆราช

(St Charles Borromeo, Bishop, memorial)

เป็นบุตรชายคนที่ 2ของท่านเค้าน์ จิแบร์โต โบโรเมโอ (Count Giberto Borromeo) และ มาร์เกริตา เด เมดิชี (Margherita de’ Medici) ซึ่งเธอเป็นน้องสาวของพระสันตะปาปา ปีโอ ที่ 4 (Pope Pius IV) นักบุญชาร์ลส์ได้รับศีลขั้นโกน (tonsure) เมื่ออายุ 12และจบการศึกษาปริญญาเอกทางด้านกฎหมายทั้งฝ่ายบ้านเมือง และฝ่ายศาสนจักรเมื่ออายุ 21ปี ท่านถูกเรียกตัวไปที่กรุงโรมโดยลุงของท่าน ซึ่งก็คือพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 4ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บริหารรัฐของพระสันตะปาปา ได้รับตำแหน่งคาร์ดินัล (Cardinal Deacon) และเป็นทูตของพระสันตะปาปา เมื่ออายุ 22แม้ว่ายังคงเป็นแค่สังฆานุกร ก็ได้รับตำแหน่งให้เป็นผู้บริหารอัครสังฆมณฑลมิลาน และด้วยคำสั่งจากพระสันตะปาปาให้สภาสังคายนาแห่งเมืองเตรนท์ที่เคยถูกระงับไป ให้กลับมาประชุมกันใหม่ และนักบุญชาร์ลส์เป็นผู้ที่มีความสำคัญต่อสภาสังคายนานี้มาก เสมือนเป็นจิตวิญญาณของสภาครั้งนี้เลยทีเดียว ซึ่งมีการประกาศข้อคำสอนที่ทำให้เกิดความกระจ่างชัด และการปฏิรูปพระศาสนจักรด้วย นักบุญชาร์ลส์ ซึ่งขณะนั้นบวชเป็นพระสงฆ์แล้ว ก็ได้รับการอภิเษกเป็นพระอัครสังฆราชแห่งมิลาน แต่ยังต้องอยู่ที่กรุงโรมไปอีกระยะหนึ่งเพื่อทำการปรับปรุงเรื่องคำสอน เรื่องมิสซา และบทสวดทำวัตร รวมไปถึงการปฏิรูปดนตรีศักดิ์สิทธิ์ และศูนย์บริหารงานของพระศาสนจักรที่กรุงโรม (Roman Curia) เพื่อให้สอดคล้องกับกฤษฎีกาของสภาสังคายนา ต่อมาเมื่อท่านไปอยู่ที่มิลานท่านได้จัดการบริหารอย่างเรียบง่ายที่สุด และประหยัดด้วย ได้ขายเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงของท่าน และเรือใบโบราณติดอาวุธออกไป ท่านจำกัดการรับประทานอาหารเหลือเพียงหนึ่งมื้อต่อวัน – ซึ่งมีเพียงขนมปัง น้ำ และลูกมะเดื่อแห้ง และนอนวันละแค่ 4ชั่วโมง “มันไม่มีความจำเป็นใดๆว่าฉันจะต้องอยู่ไปจนเป็นพระสังฆราชแก่ๆ แต่จำเป็นที่ฉันจะต้องเป็นคนดีคนหนึ่ง” ท่านได้กล่าวไว้ในคราวหนึ่ง

นอกจากท่านจะเป็นรูปแบบของบุคคลที่ทรงอิทธิพลในการปฏิรูปพระศาสนจักรส่วนกลางแล้ว งานที่ท่านได้ทำในสังฆมณฑลของท่านตลอดระยะเวลา 19ปีที่เหลืออยู่ก็มีมากมายอย่างเหลือเชื่อ ท่านได้ปฏิรูปบรรดาสมณะของท่าน 3,000คน ก่อตั้งสามเณราลัย 6แห่ง ก่อตั้งวิทยาลัยสำหรับชาวสวิสในเมืองมิลาน ก่อตั้งครูคำสอนฆราวาสจำนวนมากเพื่อช่วยเตรียมเด็กๆ สำหรับศีลศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ในหมู่บ้านที่อยู่ใกล้เคียง ท่านได้สร้างวัดและอารามฤาษีใหม่ๆ ได้ช่วยพวกที่เชื่อเวทมนต์ คาถา และพวกเฮเรติ๊กจำนวนมากให้กลับใจ ได้เทศน์สอน และแจกศีลมหาสนิทเป็นเวลาหลายชั่วโมง ท่านเป็นแรงบันดาลใจให้บรรดาสมณะ และฆราวาสที่ได้เห็นจากตัวอย่างการกระทำของท่านที่ไม่เคยรีรอ หรือแม้แต่ท่านยอมนั่งบนถนนเพื่อสอนคนสูงวัย หรือบางทีสอนพวกเด็กๆ และเมื่อเกิดโรคระบาดที่มิลานเป็นเวลา 2ปี นักบุญชาร์ลส์ได้ทำพินัยกรรมอย่างสงบ เตรียมตัวเองรับความตาย และท่านไปเยี่ยมคนป่วยที่โรงพยาบาล และตามบ้านเสมอๆ ในช่วงที่มีความอดอยาก ท่านก็จัดหาอาหารเลี้ยงคนจนวันละ 3,000คน  แม้กระทั่งก่อให้เกิดหนี้กับท่าน เมื่อกองทุนของท่านเองก็หมดไป

นักบุญชาร์ลส์ โบโรเมโอ เกิดที่ ร็อกกา ดาโรนา (Rocca d’ Arona) ใกล้ทะเลสาบมัจจอเร่ (Lago  Maggiore) เมื่อวันที่ 2ตุลาคม ปี ค.ศ. 1538  ท่านสิ้นชีพเมื่อวันที่ 3พฤศจิกายน ค.ศ.1584ที่มิลาน อายุ 46ปี  ได้รับการแต่งตั้งเป็นนักบุญโดยพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 5 (Pope Pius V) เมื่อวันที่ 1พฤศจิกายน ค.ศ. 1610  ท่านได้รับความนับถือว่าเป็นองค์อุปถัมภ์ของครูคำสอน และจะถูกวิงวอนขอให้ช่วยเมื่อมีโรคระบาดเกิดขึ้น

(คุณพ่อวิชา  หิรัญญการ  เขียนเมื่อวันที่ 4พฤศจิกายน ค.ศ.2019 โอกาสวันระลึกถึงนักบุญชาร์ลส์ โบโรเมโอ,Based on: Saint Companions for Each Day, by:  A.J.M  Mausolfe, J.K. Mausolfe).