การกลับคืนชีพของพระเยซูเจ้า: เราเห็นและเชื่อ
“เมื่อเข้าไปในพระคูหาก็ไม่พบพระศพของพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า” (ลก24:3)
“สุขสันต์วันปัสกาวันพระคริสตเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกลับคืนชีพ” ครับพี่น้อง หลังจากที่เราเพียรอดทนร่วมกับพระทรมานของพระองค์ ทั้งภาวนา เดินรูปสิบสี่ภาคและคิดถึงพระองค์ที่ทนรับทรมานแทนเรา เราร่วมกันพลีกรรมด้วยกิจกรรมต่างๆเป็นต้นอดอาหารอดเนื้อและที่สำคัญคืออดใจอดกลั้นในชีวิต เราร่วมกันอดออมเพื่อนำดอกผลจากการอดออมที่เราสร้างไว้มารวมกันและมอบเป็นของขวัญเป็นสันติสุขให้กับเพื่อนพี่น้องคนอื่นที่ต้องการ ดุจดังที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเยซูคริสต์เจ้าได้มอบชีวิตของพระองค์เพื่อเราทุกคนครับ
มาวันนี้เราพบกับ“ข้อคำสอนข้อความเชื่อ” ที่สำคัญที่สุดสำหรับเราความเชื่อของเราพี่น้องคริสตชน ข้อความเชื่อที่ว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเยซูคริสตเจ้า” พระองค์ทรงกลับคืนพระชนม์ชีพแล้วนั่นเอง พี่น้อง…ชีวิตความเชื่อของเราอยู่ที่ตรงนี้อยู่ที่พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนชีพ พระองค์ทรงพร่ำสอนเสมอว่าให้วางใจในพระองค์“เราเป็นแสงสว่างส่องโลกผู้ที่ตามเรามาจะไม่เดินในความมืดแต่จะมีแสงสว่างส่องชีวิต” (ยน8:12) หากเราวางใจในพระองค์เราจะได้พบกับความรอดพ้น“เราเป็นประตูผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น”(ยน10:9) และจะได้กลับคืนชีพเช่นเดียวกับการกลับคืนชีพของพระองค์ “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าผู้ใดปฏิบัติตามวาจาของเราผู้นั้นจะไม่พบความตายเลย” (ยน8:51)
“เมื่อเข้าไปในพระคูหาก็ไม่พบพระศพของพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า” (ลก24:3)
เราจึงเห็นว่า“การกลับคืนชีพของพระเยซูคริสต์เจ้า” มีผลต่อชีวิตของเราโดยตรงเพื่อความรอดพ้นของเรา และเรียกร้องเราให้ได้มอบสันติสุขมอบพระพระจากความรอดพ้นนี้ให้ต่อไปยังเพื่อนพี่น้องของเราด้วยนั่นเองเรียกร้องให้เราทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อนพี่น้องของเรามิใช่เอาแต่อยู่ในมุมของตนและนิ่งเฉย
“เขาเห็นและมีความเชื่อ” (ยน20:8)
สัปดาห์ก่อนมีโอกาสไปร่วมค่ายเปรซิเดียมของพลมารีย์เยาวชนของโรงเรียนอัสสัชชัญบางรัก(ชาย) บังเอิญมีความจำเป็นต้องกลับวัดก่อนและมีเด็กกลับมาด้วยกันสามสี่คน ระหว่างขับรถกลับก็มีรถพ่วงคันหนึ่งขับตัดหน้ามาจากทางซ้ายจะออกไปทางขวา เป็นจังหวะเดียวกับมีรถยนต์คันหนึ่งได้ขับตัดหน้าจากทางด้านขวาจะเข้ามาทางซ้าย ดังนั้นรถของเราจึงถูกตัดหน้าพร้อมกันเหมือนกับถูกบีบให้แบนกันไป พ่อเองจึงต้องค่อยๆแตะเบรกทีละน้อยเพื่อชะลอความเร็ว
“เขาเห็นและมีความเชื่อ” (ยน20:8)
พ่อรู้สึกขอบคุณพระที่มอบสติให้และผ่านรอดพ้นอันตรายออกมาได้ ทุกคนในรถเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างอย่างกระชั้นชิด ลูกคนหนึ่งบอกออกมาว่าอยากขอบคุณพระ จึงได้โอกาส…พ่อชวนเชิญทุกคนร่วมกันสวดภาวนาเพื่อขอบพระคุณพระเป็นเจ้าร่วมกัน เราจึงได้ยินทุกเสียงประสานกันภาวนาขอบคุณความช่วยเหลือจากพระเป็นเจ้าพร้อมกัน
ความรักและการกลับคืนชีพของพระเยซูคริสตเจ้าส่งผลกับชีวิตเราเรียกร้องจากชีวิตเราและเมื่อเราร่วมใจกันขอบคุณความรักของพระเจ้าที่มีต่อเรา เราก็พบว่าความรักของพระและความเมตตาที่เรามีต่อกันและกันหล่อหลอมดวงใจของเราก่อตัวให้เป็นความเชื่อ…
“เขาเห็นและมีความเชื่อ” (ยน20:8)