อยากถามว่า…”เพราะอะไร“

 

 “ประชาชน​จาก​เมือง​ต่างๆรอบ​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม​มา​ชุมนุม​กันนำ​ผู้ป่วย​และ​ผู้​ที่​ถูก​ปีศาจ​ชั่วร้าย​ทรมาน​มา​ที่นั่น​ด้วยทุก​คน​ได้​รับ​การ​รักษา​ให้​หาย”(กจ5:16)​

“เธอเคยถามกับฉันที่ฉันรักเธอว่าอยากจะรู้รักเพราะอะไรกลับไปคิดไปค้นใคร่ครวญมากมายไม่เจอ…คำตอบ…ที่ผ่านมานั้นไม่คิดอยากรู้ที่มาและไม่เคยหาเหตุผลใดๆแค่ตัวฉันเพียงรู้ว่าเป็นสุขใจเมื่ออยู่เคียงกัน… อาจจะฟังแล้วไร้เหตุผลว่าสิ่งที่ทำให้คนรักกันหรือเป็นเพียงรอยยิ้มรอยนั้นเมื่อวันแรกเจอ… หากจะหาเหตุผลสักคำว่าสิ่งที่ทำให้ฉันรักเธอนั่นเป็นเพราะตัวฉันมาเจอเจอสิ่งดีงาม…ตั้งแต่วันฉันพบเธอก็เจอแต่สิ่งดีงาม… ตั้งแต่วันฉันพบเธอได้เจอแต่สิ่งดีงาม.”

เนื้อหาที่พ่อนำมาคุยด้วย  ไม่รู้บอกไปจะเชื่อกันหรือเปล่า  พ่อเปิดฟังต่อเนื่องกัน   7 รอบได้  ทุกรอบที่ฟังร้องตามไม่จบ  มันมีน้ำตาไหลออกมา… ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเนื้อหาเหล่านี้นั้นเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง“หม่ำเดียวหัวเหลี่ยมหัวแหลม” พี่ป๊อด    โมเดิร์นด๊อกได้ขับร้องไว้  ชื่อเพลง  “เพราะอะไร”   ระหว่างทางขับรถกลับจากไปเยี่ยม คุณพ่อ-คุณแม่ ของพ่อที่ปากน้ำและขับต่อไปสามพรานเมื่อสักสี่ห้าวันก่อนหน้านี้  บังเอิญเปิดเพลงฟังในรถแล้วได้ยินเข้า

 

“สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” (ยน20:19)

โดยทั่วไปคนฟังเพลงนี้คงรำพึงรำพันว่ามีคนมาถามเรา  และเราก็ทบทวนหาคำตอบ  ใช่…แต่ก่อนวันนั้นพ่อก็คิดเช่นเดียวกัน… แต่วันนี้กับที่เหตุการณ์เกิดขึ้น… ไม่รู้ทำไมกลับคิดไปเป็นว่าแม่ของพ่อที่เริ่มอ่อนแรงลงทุกวันทุกวันด้วยวัย83 ปี(บิดาของพ่อ91 ปี)  แม่เคยบอกเหมือนกันว่า“ตอนนี้ไม่รู้จะอยู่ทำไมต่อไปอีกแล้ว” ฟังแล้วใจหาย!!! แม่คงรู้สึกท้อแท้หมดแรงทุกทีทุกที  “นี่เรายังจะมีวันที่ได้กอดแม่ขณะที่แม่ยังมีลมหายใจได้อีกกี่วันนี่” นับเป็นวันได้เลยไม่ต้องนับเป็นปีกันแล้ว

ฟังเพลงนี้แล้วจินตนาการถึงแม่ว่า  แม่เป็นคนพูดคำเหล่านี้กับเรา  “เหตุผลที่แม่รักเราที่เป็นลูกก็เพียงเพราะรอยยิ้มของเรากับแม่เมื่อวันแรกเจอเมื่อวันแรกกำเนิดของเรา”  ไม่ว่าเหน็ดเหนื่อยขนาดไหนเจ็บปวดสักเท่าใดแม่ก็ยังคงบอกกับเราว่า“นั่นเป็นเพราะตัวฉันมาเจอ  เจอสิ่งดีงาม…ตั้งแต่วันฉันพบเธอ    ก็เจอแต่สิ่งดีงาม… ตั้งแต่วันฉันพบเธอได้เจอแต่สิ่งดีงาม.”

“สันติสุข​จง​สถิต​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เถิด”(ยน20:19)

และนี่คือ… สาเหตุที่พ่อเปิดฟังเพลงนี้ตั้ง7 รอบ  และมีน้ำตาทุกรอบ  อยากบอกแม่เช่นกัน  “ตั้งแต่ลืมตามาพบเจอแม่  ชีวิตก็เจอแต่สิ่งดีงาม…”  พูดแล้วก็อดที่จะเชื่อมโยงเข้ากับความรักของพระบิดา  และของพระเยซูเจ้าไม่ได้  พระองค์ก็คงอยากบอกเราทุกคนเช่นกันว่าพระองค์รักเราและเมื่อพบเห็นเราพระองค์ก็รู้สึกว่า“พบเจอแต่สิ่งดีงาม”

ความรักของพระและความรักของพวกท่านนี่แหละที่เป็นแหล่งพลังความรักที่ผลักดันเราให้ได้มอบความรักต่อกันและกันอย่างไม่รู้จักหมดลงไปเลย  ลองหาฟังดูนะครับ… อยากรู้ว่าคุณน้ำตาจะไหลหรือจะกดย้อนฟังสักกี่รอบกัน… บอกด้วย  ขอพระองค์ประทานพรและให้เราทุกคนได้“พบเจอแต่สิ่ง…ดีงาม”