สวัสดีครับ

ในที่สุดเดือนสุดท้ายของปีคือเดือนธันวาคมก็มาถึงหลายๆท่านรู้สึกว่าวันเวลามันผ่านไปรวดเร็วเหลือเกินยังจำบรรยากาศคริสต์มาสและปีใหม่ได้อย่างดีและรู้สึกว่าเพิ่งจะผ่านไปไม่นานมานี้เอง

ถ้าเรามาพิจารณา“ความเป็นจริง”เราจะพบว่าที่แท้แล้ววันเวลามันก็ผ่านไปตามกำหนดเดิมคิดเป็นวินาทีเป็นนาทีเป็นชั่วโมงเป็นวันเป็นเดือนมันก็เท่ากันแล้วทำไมจึงทำให้คนเรามีความรู้สึกไม่เหมือนกันบางคนบอกเร็วบางคนบอกช้า…

คำตอบก็คือมันเป็นเรื่องของ“ความรู้สึก”อันว่าความรู้สึกนั้นมันมิได้อิงอยู่บนความเป็นจริงเสมอไปหากแต่มันขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าเขามีประสบการณ์มีความคิดมีทัศนคติอย่างไรเป็นสำคัญตัวอย่างเช่นบางคนชอบอาหารฝรั่งบางคนชอบอาหารไทยบางคนชอบอาหารจีนหรือมีอยู่หลายครั้งที่เราอยู่ในรถยนต์คันเดียวกันเปิดแอร์ไว้25 องศาบางคนบอกร้อนไปบางคนบอกเย็นไปอย่างนี้เป็นต้น

สำหรับความรู้สึกเรื่องเวลาว่ามันผ่านไปเร็วหรือช้านั้นก็เช่นเดียวกันมันขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจหรือสภาพชีวิตของบุคคลนั้นเป็นสำคัญเช่นคนที่มีความทุกข์มีปัญหาเจ็บไข้ได้ป่วยอย่างนี้ก็จะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเชื่องช้าจริงๆเพราะอยากให้เวลาแห่งความทุกข์นั้นผ่านไปเร็วๆส่วนคนที่มีความสุขมีความยินดีก็อยากที่จะอยู่อย่างนั้นนานๆไม่อยากให้ผ่านไปจึงรู้สึกว่าเวลานั้นผ่านไปเร็วจริงๆความรู้สึกดังกล่าวข้างต้นคงห้ามกันไม่ได้เพราะบอกแล้วว่ามันเป็นความรู้สึกจึงขึ้นอยู่กับแต่ละคนดังกล่าวไปแล้ว.

เราไม่สามารถห้ามความรู้สึกให้เกิดขึ้นในชีวิตของเราได้เพราะมันเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งแต่เราสามารถที่จะ“ควบคุม”ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นให้อยู่ในความพอดีความเหมาะสมได้เช่นเราสามารถควบคุมอาการแสดงออกของความเสียใจได้หรือบางครั้งเราสามารถที่จะไม่แสดงออกถึงความยินดีจนเกินเลยอย่างนี้เป็นต้น

และถ้าเราจะพิจารณากันดีๆจะพบว่าใครก็ตามที่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างดีคนนั้นจะสามารถเอาชนะอุปสรรคปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นและอยู่ในความเป็นผู้น่าเคารพหรือที่เราเรียกว่าเป็น“ผู้ใหญ่”เหมาะสมกับความเป็นผู่ที่“บรรลุนิติภาวะ”(รู้ผิดรู้ถูก) มีสติและเลือกกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง… สวัสดีครับ