“สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับพระเป็นเจ้าคือรักเรา…มนุษย์”

องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยที่กษัตริย์ซาโลมอนทูลขอเช่นนี้  พระเจ้าจึงตรัสตอบว่า  “เพราะท่านได้วอนขอเช่นนี้แทนที่จะวอนขอชีวิตยืนยาวหรือความมั่งคั่งหรือขอให้เราทำลายชีวิตของศัตรูแต่ได้ขอความเข้าใจเพื่อจะตัดสินอย่างถูกต้องเราจะทำตามที่ท่านวอนขอ…”  (1 พกษ3:5-12)

ไม่นานมานี้มีนางงามของกองประกวดแห่งหนึ่ง  ร้องไห้แสดงความเสียใจกับข้อจำกัดของตัวเองและจบลงตรงที่ขอสละตำแหน่งและรางวัลที่ตนเองได้รับคืนให้กับกองประกวดนับเป็นเรื่องที่น่าแปลก ไม่ค่อยเกิดขึ้นในบ้านเรานัก  เหตุด้วยก่อนจะเข้าประกวดเข้าใจว่าจะมีการเตรียมความพร้อมทั้งการสรรหาผู้มีคุณสมบัติหรือพร้อมในการฝึกอบรมก่อนมาประกวด

หลังจากนั้นไม่นานในกองประกวดเดียวกันผู้ที่รับตำแหน่งนางงามต่อจากกัน  ก็ออกมาร้องไห้แสดงความเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในทางไม่ดีงามนักก่อนที่ตนเองจะเข้ามาประกวด  และที่สุดก็จบลงตรงที่ขอสละตำแหน่งเช่นเดียวกัน  นับเป็นเรื่องแปลกมากๆ(แต่เกิดขึ้นจริง) ที่มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น

“พี่น้องเรารู้ว่าพระเจ้าทรงบันดาลให้ทุกสิ่งกลับเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่รักพระองค์ผู้ที่พระองค์ทรงเรียกมาตามพระประสงค์ของพระองค์” (รม8:28-30)

เมื่อคนเราให้ความสำคัญที่ชื่อเสียงเกียรติยศที่เราสร้างขึ้นปรุงแต่งขึ้น  เมื่อมาพบว่าไม่มีอีกต่อไป  เราก็เจ็บปวดกับการไม่มีใครมาสนใจรับรู้ว่าเรามีความสำคัญ  เมื่อคนเราให้ความสำคัญกับความสุขจอมปลอมและฉาบฉวยยามเราต้องการคุณภาพและการรับรองคุณภาพความดีงามเราก็จำต้องพบความเจ็บปวดอีกเมื่อความสนุกจอมปลอมชั่ววูบชั่วแล่นวกกลับมาทำร้ายไม่ให้เราสามารถเดินก้าวหน้าต่อไปได้

“อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในทุ่งนาคนที่พบก็ฝังซ่อนสมบัตินั้นและยินดีกลับไปขายทุกสิ่งที่มีนำเงินมาซื้อที่นาแปลงนั้น” (มธ13:44-52)

สำหรับพี่น้องคริสตชน  เราวางความสำคัญเราลำดับความสำคัญของชีวิตไว้ที่ความรักของพระเป็นเจ้า  เราดำเนินชีวิตเป็นดั่งการขอบคุณพระที่พระองค์ทรงริเริ่มก่อนริเริ่มที่จะรักเรา  และเมื่อความรักของพระองค์ที่มีต่อเรานั้นเรียกร้องพระองค์ให้ต้องตัดสละน้ำใจของพระองค์เอง…พระองค์ก็ทรงยอมสละชีวิตแบบพระเจ้าลงมารับเอาเนื้อหนังเป็นแบบมนุษย์เรา  เมื่อความรักของพระองค์ที่มีต่อเราเรียกร้องให้ต้องยอมสละชีวิตของพระองค์เพื่อเรา…พระองค์ก็ไม่ลังเลที่จะมอบชีวิตของพระองค์บนไม้กางเขนและกลับคืนชีพเพื่อเราเพื่อแลกกับชีวิตของเราที่ได้กลับคืนมา

สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพระเป็นเจ้า  คือตัวเรา…มนุษย์ที่พระองค์ทรงรัก  พระองค์จึงไม่ลังเลที่จะกระทำกิจการที่แสดงว่าพระองค์รักเรา  แล้วเราล่ะ???  สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับตัวเรา  เป็นพระเป็นเจ้าที่รักเราบ้างไหมหนอ???  เรากระทำกิจการใดบ้างที่แสดงออกว่าเรารักพระองค์???.