Category: บทสนทนาจากเจ้าอาวาส

ข้อคิดอาทิตย์ที่3 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าปีA มธ11: 2-11…ท่านทั้งหลายไปดูอะไรในถิ่นทุรกันดาร…จงไปบอกยอห์นถึงสิ่งที่ท่านได้ยินและได้เห็น…ในหมู่ที่เกิดจากหญิงไม่มีใครยิ่งใหญ่กว่ายอห์นผู้ทำพิธีล้าง… ในพระวรสารของวันนี้เราเห็นพระเยซูเจ้ากำลังทำการอัศจรรย์…คนตาบอดกลับแลเห็นคนหูหนวกได้ยินคนง่อยเดินได้คนยากจนได้รับการประกาศข่าวดี…เป็นการแสดงออกซึ่งความรักเมตตาสงสารของพระเยซูเจ้าซึ่งมีต่อเพื่อนมนุษย์ที่กำลังเจ็บปวดทนทุกข์ทรมานดังนั้นในพิธีบูชาขอบพระคุณนี้ให้เราเข้ามาหาพระองค์ด้วยความเชื่อศรัทธาความหวังและความรัก ข้อคิด…เวลาที่เราคิดถึงนักบุญยอห์นแบปติสต์เราก็มักจะคิดถึงท่านว่าเป็นผู้นำหน้าพระผู้ไถ่เพื่อจะเตรียมประชาชนสำหรับการเสด็จมาของพระองค์ดังนั้นเราจึงได้ยินเรื่องราวของท่านมากมายในเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า…เราจะไม่ได้ยินว่าท่านยอห์นเป็นคนที่ต้องการหน่วงเหนี่ยวลูกศิษย์ของท่านไว้กับตัวท่านเองหลังจากที่พระเยซูเจ้าได้ทรงเริ่มพระพันธกิจของพระองค์หรือท่านอยากให้มีผู้ติดตามมากมายแต่ก็มีผู้คนจำนวนหนึ่งที่คิดว่าท่านยอห์นเป็นพระแมสสิยาห์แต่จริงๆแล้วตัวท่านเองไม่เคยมีความคิดเช่นนี้เลยแต่ถึงกระนั้นเราก็รู้ว่าหลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้า20 ปีเรายังสามารถพบลูกศิษย์ของท่านยอห์นในแผ่นดินศักดิ์สิทธ์เพราะลูกศิษย์ของท่านบางคนได้รับการต้อนรับให้เข้าสู่พระศาสนจักรเมื่อพวกเขาได้ยินพูดถึงองค์พระจิตเจ้าเป็นครั้งแรก(กจ19) ในพระวรสารโดยนักบุญมาระโกและนักบุญลูกาไม่มีการแสดงนัยยะให้เห็นว่าท่านยอห์นได้ยอมรับว่าพระเยซูเจ้าเป็นพระแมสสิยาห์แต่ว่าในพระวรสารโดยนักบุญมัทธิวในอาทิตย์ที่แล้วในการรับศีลล้างของพระเยซูเจ้าจากท่านท่านก็ยอมรับความเป็นพระแมสสิยาห์ของพระเยซูเจ้าเมื่อได้ยินเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า“ผู้นี้เป็นบุตรสุดที่รักของเราเป็นที่โปรดปรานของเรา” แต่ว่าในพระวรสารของนักบุญมัทธิวในวันอาทิตย์นี้กลับมิใช่อย่างนั้นท่านยอห์นยังคงตั้งแง่มีความเคลือบแคลงสงสัยในองค์พระเยซูเจ้าพระวรสารของอาทิตย์ที่แล้วเราได้ยินเสียงร้องตะโกนของท่านยอห์นจากถิ่นทุรกันดารถึงผู้หนึ่งที่กำลังจะเสด็จมาส่วนในวันอาทิตย์นี้เราได้ยินเสียงของท่านยอห์นที่ตั้งคำถามจากคุกว่าพระเยซูเจ้าคือพระผู้ที่จะมาหรือจะต้องรอคอยใครอีก… เพราะท่านยอห์นได้ประณามกษัตริย์เฮโรดอย่างเปิดเผยถึงการหย่าจากภรรยาของพระองค์เองและไปทำการสมรสใหม่กับภรรยาของน้องชายของพระองค์คือนางเฮโรเดียส…พระวรสารของวันอาทิตย์นี้จึงเปิดตัวท่านยอห์นแบปติสต์จากคุกที่มืดมิดอับชื้นที่ใช้ขังท่านและจากคุกที่ท่านโดนคุมขังนี้ท่านได้ส่งศิษย์ของท่านไปหาพระเยซูเจ้าเพื่อที่จะค้นหาความจริงว่าจริงๆแล้วพระองค์เป็นใครกันแน่“ท่านคือผู้ที่จะมาหรือเราจะต้องรอใครอีก” […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 4 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าปีA มธ1: 18-24…พระนางมารีย์ซึ่งเป็นคู่หมั้นของโยเซฟจากราชวงศ์ดาวิดจะให้กำเนิดบุตรชายชื่อว่า“เยซู”… ขณะที่เรากำลังเข้าใกล้วันสมโภชพระคริสตสมภพทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนว่าจะรีบเร่งกันไปหมดจนอาจจะทำให้ส่วนที่เป็นเรื่องของจิตวิญญาณถูกบดบังไปหรือไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร…ขอให้เราได้หยุดไตร่ตรองสักครู่หนึ่งถึงการบังเกิดมาเป็นมนุษย์ขององค์พระบุตรพระเจ้าเพื่อให้จิตวิญญาณและหัวใจของเราได้มีที่ว่างและพร้อมที่จะต้อนรับองค์พระเยซูคริสตเจ้าที่กำลังจะเสด็จมาหาเราในพิธีบูชาขอบพระคุณนี้และในชีวิตประจำวันของเรา ข้อคิด…ทั้งสามบทอ่านของวันอาทิตย์ที่สี่เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าอันเป็นอาทิตย์สุดท้ายของเทศกาลนี้ต่างก็กล่าวถึงอัตลักษณ์ของ“พระผู้ที่จะต้องเสด็จมา”…อัตลักษณ์ของพระกุมารน้อยนี้ยังจะแลเห็นไม่ชัดนักในพระธรรมเก่าแม้ว่าท่านประกาศอิสยาห์จะได้พูดถึงการเสด็จมาของเด็กน้อยอัศจรรย์ท่านหนึ่ง(อสย7: 10-14)แต่ก็ไม่มีเหตุผลอย่างใดที่จะเชื่อว่าท่านประกาศกจะรู้จักอย่างลึกตื้นหนาบางถึงเด็กน้อยอัศจรรย์นี้คำทำนายต่างๆจะเป็นที่เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งก็ต่อเมื่อเหตุการณ์ต่างๆจะได้อุบัติขึ้นตามที่ได้ทำนายไว้…ท่านประกาศกได้ทูลทัดทานกษัตริย์อาหัสว่าราชวงศ์ของกษัตริย์ดาวิดมิใช่ว่าจะอยู่ได้ด้วยความช่วยเหลือของกษัตริย์จากต่างชาติแต่จะอยู่ได้ด้วยความไว้วางใจในพระเจ้าเท่านั้นโดยท่านให้เครื่องหมายอันหนึ่งแก่กษัตริย์ว่า“หญิงพรหมจารีจะตั้งครรภ์และจะคลอดบุตรชายซึ่งจะได้รับนามว่า ‘อิมมานูเอล’แปลว่า‘พระจ้าทรงสถิตกับเรา’”           ส่วนในพระวรสารนั้นนักบุญมัทธิวก็แสดงให้เห็นว่าคำทำนายต่างๆได้สำเร็จเป็นไปในองค์พระเยซูเจ้าด้วยการที่ท่านได้ทำการเฉลิมฉลองพระเยซูเจ้าว่าเป็นความสำเร็จบริบูรณ์ขั้นสุดท้ายของคำทำนายคือเป็นพระกุมารแห่งราชวงศ์ของกษัตริย์ดาวิดเกิดจากหญิงพรหมจารีและจะเป็น”องค์อิมมานูเอล” […]

ข้อคิดวันฉลองครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ ของพระเยซูเจ้าพระแม่มารีย์และนักบุญโยเซฟปีA บสร3: 3-7, 14-17ก…บุตรที่ให้เกียรติบิดาจะมีอายุยืน…ใครเคารพนับถือบิดาก็จะประสบความสุขสันต์หรรษากับบุตรของตนเอง…บุตรที่เชื่อฟังพระเจ้าจะทำให้มารดาชื่นใจ… พวกเรามาชุมนุมกันรอบๆพระแท่นของพระกุมารเจ้าในวันฉลองครอบครัวศักดิ์สิทธิ์นี้เราต่างคนต่างมาจากครอบครัวของแต่ละคนเพื่อเข้าสู่ครอบครัวที่ใหญ่กว่าของพระศาสนจักร…เป็นครอบครัวของชุมชนคริสตชนซึ่งจะต้องทำให้เราได้ตรึกตรองว่าเราต่างก็มีพระบิดาเดียวกันคือองค์พระเจ้าและเราทุกคนเป็นพี่น้องกันในพระคริสตเจ้า…ขอให้เราได้ใช้เวลาไตร่ตรองสักครู่หนึ่งว่าคุณภาพของสายสัมพันธ์ของเรากับครอบครัวของเราเองและกับชุมชนคริสตชนเป็นอย่างไรบ้าง… ข้อคิด…พระวาจาในบทอ่านที่หนึ่งเป็นการอธิบายพระบัญญัติประการที่สี่“จงนับถือบิดามารดาอายุจะได้ยืน” ซึ่งมีส่วนประกอบที่สำคัญอยู่สามประการด้วยกันคือ บิดามารดาต้องรักบุตรของตน…เราเห็นตัวอย่างที่สวยสดงดงามนี้ในพระวรสารของวันนี้เห็นความเอาใจใส่ของแม่พระกับนักบุญโยเซฟที่มีต่อพระกุมารเยซูในเรื่องของความปลอดภัยในชีวิตทันทีที่ท่านทั้งสองแลเห็นว่าชีวิตของพระกุมารอยู่ในอันตรายก็รีบพาพระกุมารหนีไปประเทศอีจิปต์แล้วเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ดีขึ้นก็ได้พาพระกุมารกลับบ้านที่นาซาเร็ธและเมื่อมาอยู่ที่บ้านนาซาเร็ธท่านทั้งสองก็พยายามจัดหาสิ่งแวดล้อมที่ดี…จนพระเยซูเจ้าทรงเจริญวัยขึ้นทั้งในพระปรีชาญาณพระชนมายุและพระหรรษทานเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าและต่อหน้ามนุษย์ บุตรต้องนบนอบบิดามารดาของตน…ตัวอย่างที่นาซาเร็ธที่พระเยซูเจ้าทรงนบนอบเชื่อฟังแม่พระและนักบุญโยเซฟ…พระนางมารีย์เป็นสตรีแห่งความเชื่อซึ่งรักพระเจ้าด้วยสิ้นสุดชีวิตจิตใจส่วนนักบุญโยเซฟก็ได้รับการขนานามว่าเป็น“ผู้ชอบธรรม” […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 2 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าปีA มธ3: 1-12…จงเตรียมทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าจงทำทางของพระองค์ให้ตรงเถิด… จากพระวาจาของพระเจ้าในวันนี้เราได้ยินเสียงร้องที่โดดเดี่ยวอีกคำรบหนึ่งของท่านยอห์นแบปติสต์พลางเตือนพวกเราให้เตรียมหนทางสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้าให้เราแต่ละคนได้เตรียมที่ว่างในจิตวิญญาณและในหัวใจของเราเพื่อว่าพระองค์จะทรงเสด็จมาหาเราในพิธีบูชาขอบพระคุณนี้และในชีวิตของเรา…และท่านยอห์นได้เริ่มภารกิจของท่านด้วยการเชิญชวนให้เราทำการกลับใจใช้โทษบาป ข้อคิด…ท่านประกาศกอิสยาห์(อสย11: 1-10) ได้พยากรณ์ไว้ว่าแม้ตระกูลของเจสสีห์(บิดาของกษัตริย์ดาวิด) จะต้องถูกทอนลงมาให้เหลือแต่ตอถึงกระนั้นจากหน่ออันนี้กิ่งหนึ่งจะงอกขึ้นมาซึ่งจะเป็นกษัตริย์ที่แท้จริงเปี่ยมไปด้วยพระจิตเจ้าและคุณธรรมต่างๆของบรรพบุรุษ…กษัตริย์พระองค์ใหม่นี้จะทรงเป็นผู้พิทักษ์คนยากจนและผู้ฟื้นฟูสันติภาพให้กลับมาสู่มนุษยชาติ…นักบุญเปาโล(รม15: […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่1 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าปีA มธ24: 37-44…จงเตรียมพร้อมไว้เพราะว่าบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในเวลาที่ท่านมิได้คาดหมาย… ในวันนี้ขณะที่เรากำลังเริ่มปีพิธีกรรมใหม่ของพระศาสนจักรพระวาจาของพระเจ้าเชิญชวนเราให้ขึ้นไปยังภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้าไปยังพระวิหารพระเจ้าของยาโคบแล้วพระองค์จะทรงสอนวิถีทางของพระองค์ให้เราและจะทรงช่วยเราให้เดินอยู่ในแสงสว่างของพระองค์…เราซึ่งกำลังชุมนุมกันอยู่ในบ้านของพระเจ้าให้เราได้ไตร่ตรองดูว่าเราแต่ละคนต้องการคำแนะนำและความช่วยเหลือจากพระองค์มากน้อยสักแค่ไหนในการเดินทางแห่งชีวิตมุ่งสู่พระอาณาจักรพระเจ้า ข้อคิด…บทบาทหน้าที่ที่สำคัญของเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าก็คือเป็นการเตรียมจิตใจของบรรดาสัตบุรุษสำหรับการเฉลิมฉลองวันคริสต์มาสหรือวันพระคริสตสมภพและการรอคอยการเสด็จกลับมาอีกครั้งหนึ่งของบุตรแห่งมนุษย์…และเพื่อว่าเราจะได้สามารถเข้าใจวันคริสต์มาสได้ดีเราต้องเริ่มตั้งต้นด้วยประวัติศาสตร์แห่งการช่วยให้รอดพ้น           แผนการแห่งการช่วยให้รอดพ้นของพระเจ้ามีจุดศูนย์กลางอยู่ที่องค์พระเยซูคริสตเจ้าและจะได้รับการปฏิบัติจนสำเร็จผ่านทางพระองค์…เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าจะมองย้อนหลังไปที่พระสัญญาของการเสด็จมาครั้งแรกของพระองค์เมื่อแผนการนั้นได้รับการประกาศให้ทราบอีกทั้งพลางมองไปข้างหน้าที่การจะเสด็จกลับมาอีกครั้งหนึ่งของพระองค์เมื่อแผนการนั้นจะไปถึงขั้นสำเร็จบริบูรณ์…ส่วนว่าในขณะนี้เรากำลังทำการเฉลิมฉลองการเสด็จมาของพระองค์ในในชีวิตประจำวันของเราแต่ละคนไม่ว่าจะเป็นในพิธีบูชาขอบพระคุณในการสวดภาวนาในพระวาจาในการทำกิจเมตตาและในการทำหน้าที่ประจำวันของเราแต่ละคนฯลฯ           ในบทอ่านที่หนึ่งจากหนังสือของท่านประกาศกอิสยาห์(อสย2: […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 34เทศกาลธรรมดาปีC สมโภชพระเยซูเจ้ากษัตริย์แห่งสากลจักรวาล ลก23: 35-43…ข้าแต่พระเยซูโปรดระลึกถึงข้าพเจ้าด้วยเมื่อพระองค์จะเสด็จสู่พระอาณาจักรของพระองค์… วันนี้เราถวายเกียรติแด่พระเยซูคริสตเจ้ากษัตริย์แห่งสากลจักรวาลและเราสามารถถวายเกียรติแด่พระองค์ได้ดีที่สุดก็ด้วยช่วยกันทำให้พระอาณาจักรของพระองค์แผ่ขยายออกไปให้กว้างไกลที่สุด…แต่เป็นเพราะว่าบาปของเราแต่ละคนที่เป็นตัวชะรอการขยับขยายพระอาณาจักรของพระคริสตเจ้าซึ่งได้ให้อภัยแก่โจรที่กลับใจพระองค์ก็จะทรงให้อภัยบาปของเราด้วย ข้อคิด…กษัตริย์ดาวิดได้รับการเจิมน้ำมันศักดิ์สิทธิ์จากประชาชนของตนเองให้เป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์ที่เฮบรอนและในบทอ่านแรก(2ซมอ: 5: 1-3) เราก็ได้ฟังว่าประชาชนตระกูลทางภาคเหนือก็ได้ยอมรับพระองค์เป็นกษัตริย์ของพวกเขาด้วยเช่นเดียวกันดาวิดได้เป็นกษัตริย์ของประเทศที่ได้รวมกันอันเป็นรูปแบบของความเป็นกษัตริย์แห่งสากลจักรวาลของพระคริสตเจ้าซึ่งพวกเราทำการสมภชในวันนี้ […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่33 เทศกาลธรรมดาปีC ลก21: 5-19…ก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นเขาจะจับกุมท่านจะเบียดเบียนท่าน…บางท่านจะต้องถูกประหารชีวิตด้วยท่านทั้งหลายจะเป็นที่เกลียดชังของทุกคนเพราะนามของเรา…ด้วยการยืนหยัดมั่นคงท่านจะรักษาชีวิตของท่านไว้ได้…         เรามีชีวิตอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย…ในท่ามกลางโลกที่เป็นเช่นนี้เราได้รับการคาดหวังให้เป็นประจักษ์พยานให้กับพระคริสตเจ้า…แต่เพื่อที่จะเป็นคนดีและเป็นประจักษ์พยานที่ดีนั้นเราต้องการความช่วยเหลือจากเบื้องบน…ดังนั้นให้เราได้อธิษฐานภาวนาขอความช่วยเหลือและพละกำลังจากพระเจ้า ข้อคิด…ขณะที่ปีพิธีกรรมของพระศาสนจักรกำลังจะจบสิ้นลงในช่วงสัปดาห์หน้าพระวาจาของพระเจ้าก็มุ่งให้คริสตชนได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับวาระสุดท้ายของโลกและการเสด็จกลับมาอีกครั้งหนึ่งของพระคริสตเจ้า…ในบทอ่านที่หนึ่ง(มลค1-2ก) ท่านประกาศกมาลาคีได้กล่าวว่าสำหรับคนชั่วนั้นวันของพระเจ้าจะเป็นวันแห่งการพิพากษาแต่สำหรับคนดีจะเป็นวันแห่งการช่วยให้รอดพ้น […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่32 เทศกาลธรรมดาปีC ลก20: 27-38…คนที่จะบรรลุถึงโลกหน้าและจะกลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตายนั้นจะไม่แต่งงานเป็นสามีภรรยากันอีกเพราะเขาจะไม่ตายอีกต่อไปเขาจะกลับคืนชีพ…พระเจ้ามิใช่พระเจ้าของผู้ตายแต่เป็นพระเจ้าของผู้เป็นเพราะทุกคนมีชีวิตอยู่เพื่อพระองค์… พระวาจาของพระเจ้าในวันนี้ก็จะมุ่งประเด็นไปที่ความแน่ใจในชีวิตหน้าอันจะก่อให้เกิดความหวังที่น่าชื่นใจ…ชีวิตมิได้เป็นการเดินทางที่ไม่มีจุดหมายแต่เป็นการเดินทางมุ่งหน้าไปสู่ดินแดนแห่งพระสัญญาแห่งชีวิตนิรันดร์ความคาดหวังเช่นนี้ไม่ได้ตั้งอยู่บนอะไรที่เป็นของมนุษย์แต่ตั้งอยู่บนพระวาจาอันทรงฤทธิ์ของพระเจ้า ข้อคิด…ในช่วงเวลาของการใช้ชีวิตกับประชาชนของพระเยซูเจ้าพระองค์ต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มชนหลายกลุ่มด้วยกันซึ่งมีความแตกต่างกันในด้านของความเชื่อและค่านิยมแห่งชีวิตจากพระวรสารของวันนี้ก็มีพวกชาวสัดดูสีกลุ่มหนึ่งเข้ามาหาพระเยซูเจ้าและถามพระองค์เรื่องของการกลับคืนชีพ ก่อนที่เราจะเข้าไปในคำถามของเรื่องการกลับคืนชีพนี้เราควรจะได้ทราบภูมิหลังว่าพวกชาวสัดดูสีเป็นใครและมีอิทธิพลอย่างไรบ้างต่อชีวิตทางการเมืองและการศาสนาของชนชาวยิว…ในศตวรรษที่2 ก่อนคริสตกาลในสมัยของพี่น้องมัคคาบีพวกเขาได้ตั้งพรรคการเมืองขึ้นมาพรรคหนึ่งประกอบด้วยกลุ่มคนค่อนข้างมีฐานะดีทางสังคมทางการเมืองและทางการศาสนาพวกเขาได้ยอมรับเอาวัฒนธรรมและความคิดอ่านของพวกชาวกรีกในสมัยนั้น และในสมัยของพระเยซูเจ้าพวกชาวสัดดูสีนี้ก็ยอมรับเอาวัฒนธรรมและประเพณีปฏิบัติของพวกชาวโรมันเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการคงไว้ซึ่งอำนาจและอิทธิพลเหนือพระวิหารและสภาสูงสุดของประชาชนของพวกเขาพวกเขาไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับพวกชาตินิยมซึ่งทำการเคลื่อนไหวต่างๆทางการเมืองอันอาจจะก่อให้เกิดอันตรายต่อความมั่นคงของประเทศชาติได้ อิทธิพลทางโลกที่ครอบงำพวกชาวสัดดูสีทำให้พวกเขามีนิสัยแบบอนุรักษ์นิยมทำให้พวกเขาไม่เชื่อว่ามีพระแมสสิยาห์ที่จะมาช่วยพวกเขาให้รอดพ้นไม่เชื่อในการกลับคืนชีพของผู้ตายและไม่เชื่อในเรื่องของผีสางเทวดาพวกเขาเชื่อว่าทั้งคนดีและคนชั่วเมื่อตายไปแล้วก็จะไปอยู่ด้วยกันในใต้บาดาลและเพราะความคิดดังกล่าวนี้นี่เองที่ทำให้พวกเขาสามารถเสพสุขเสพความสบายในชีวิตปัจจุบันโดยไม่ต้องกังวลถึงเรื่องของชีวิตหลังความตาย […]

ข้อคิดวันสมโภชนักบุญทั้งหลายปีC มธ5: 1-12ก…ท่านทั้งหลายย่อมเป็นสุขเมื่อถูกดูหมิ่นข่มเหงและใส่ร้ายต่างๆนานาเพราะเราจงชื่นชมยินดีเถิดเพราะบำเหน็จรางวัลของท่านในสวรรค์นั้นยิ่งใหญ่นัก…           ในวันนี้ซึ่งเป็นวันสมโภชนักบุญทั้งหลายให้เรามุ่งความสนใจของเราไปที่ผู้คนเหล่านั้นซึ่งได้เป็นนักบุญในวิถีทางที่ธรรมดาๆและซ่อนเร้นและไม่เคยได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักบุญอย่างเป็นทางการจากพระศาสนจักร…ให้เราหยุดไตร่ตรองสักชั่วครู่หนึ่งพลางรำลึกถึงบุคคลที่เรารู้จักอยู่ใกล้ตัวเราและเชื่อว่าเป็นบุคคลที่ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ…ขอให้ท่านได้เป็นเพื่อนผู้ร่วมเดินทางชีวิตไปสู่สวรรค์และเป็นผู้เสนอวิงวอนเพื่อเราเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าในพระอาณาจักรของพระองค์ ข้อคิด…“มหาบุญลาภ”ที่พระเยซูเจ้าทรงนำเสนอในพระวรสารวันนี้นั้นเป็นคุณภาพชีวิตที่พระองค์ทรงต้องการแลเห็นในบรรดาศิษย์ของพระองค์…และเป็นคุณภาพชีวิตที่ได้ถ่ายทอดออกมาเป็นแบบอย่างในชีวิตของนักบุญทั้งหลายที่เราทำการสมโภชในวันนี้อีกด้วย           “มหาบุญลาภ”เป็นเครื่องหมายของการเป็นศิษย์ที่แท้จริงขององค์พระเยซูคริสตเจ้า           “มหาบุญลาภ”เป็นมาตรฐานที่สามารถใช้วัดความศักดิ์สิทธิ์ได้ […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 30 เทศกาลธรรมดา ปี C ลก18: 9-14…คนเก็บภาษีกลับไปบ้านได้รับความชอบธรรมแต่ชาวฟาริสีไม่ได้รับ…เพราะว่าผู้ใดที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลงผู้ใดที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น         พระเยซูเจ้าได้ทรงเล่าเรื่องเกี่ยวกับชาวฟาริสีกับคนเก็บภาษีซึ่งได้ไปที่โบสถ์เพื่อสวดภาวนา…ชาวฟาริสีได้โอ้อวดว่าตนไม่เหมือนกับคนอื่นๆนั่นก็ย่อมหมายความว่าตนไม่ใช่คนบาป…อย่างไรก็ตามทุกครั้งเวลาที่เริ่มพิธิมิสซาบูชาขอบพระคุณเราต่างก็สารภาพว่าเราเป็นคนบาป… ข้อคิด…บทอ่านประจำวันอาทิตย์นี้ยังพูดถึงเรื่องของการอธิษฐานภาวนาต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว…ในสังคมที่เงินทองและอำนาจคือทุกสิ่งทุกอย่างส่วนคนที่อยู่ชายขอบของสังคมไม่ว่าจะเป็นคนยากคนจนคนด้อยโอกาสฯลฯก็จะไม่ได้รับโอกาสทางสังคมทั้งจะไม่ได้รับการเหลียวแลด้วย….ในบทอ่านแรกจากหนังสือบุตรสิรา(บสร35: 12-14, 16-18) ก็บอกกับพวกเราว่าพระเจ้าทรงปฏิบัติกับทุกๆคนอย่างเท่าเทียมกันพระองค์มิได้ให้สิทธิพิเศษแก่คนรวยและคนมีอำนาจแต่อย่างใดแต่พระองค์ทรงสดับฟังคำอธิษฐานภาวนอันต่ำต้อยของคนยากจนน่าสงสารและคนที่ต่ำต้อย           […]