“จงให้ตนจูงใจตน… มิใช่ให้ใครจูงจมูก” “บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิ่งที่มี…แล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล… ที่นั่นเขาประพฤติเสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิ้น” ทุกวันนี้สังเกตใหม่ครับว่าเราเดินกันได้ตรงทางมากน้อยแค่ไหน….??? วันวันหนึ่งหากเราตั้งใจนับดูว่ากว่าเราจะออกจากบ้านและเดินทางไปถึงจุดหมายของเราไม่ว่าจะเป็นห้องทำงานสำหรับผู้ใหญ่คุณพ่อคุณแม่หรือห้องเรียนหากเป็นเด็ก-เยาวชนในวัยเรียนเราเดินตรงไปยังเป้าหมายของชีวิตของเราอย่างตรงไปตรงมาหรือเรามักจะถูกดึงดูดจากสิ่งต่างๆสถานการณ์ต่างๆที่แวดล้อมเรา… จนเราก็ไม่รู้ไม่แน่ใจว่าจุดที่เรายืนอยู่นั้น… มันคือเป้าหมายของเราจริงๆแต่เริ่มต้นหรือไม่??? ลองกลับไปสังเกตดูครับ […]
