Category: บทสนทนาจากเจ้าอาวาส

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา ปี B มก1: 14-20…เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้วจงกลับใจและเชื่อข่าวดีเถิด…จงตามเรามาเถิดเราจะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์ พระเยซูเจ้าได้ทรงเริ่มเทศนาสั่งสอนประชาชนด้วยการเรียกร้องให้พวกเขาทำการกลับใจใช้โทษบาป…และทุกครั้งที่พวกเราเริ่มพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณพระองค์ก็ทรงเรียกร้องพวกเราแบบเดียวกันคือให้เราได้รู้สำนึกถึงบาปของเราและเป็นทุกข์ถึงบาปนั้นพลางขออภัยโทษและขอความรักจากพระองค์ ข้อคิด…เนื้อหาครึ่งแรกของพระวรสารของนักบุญมาระโก(มก1: 1-8: 26) จะพูดถึงศาสนบริการแห่งการรักษาให้หายและการเทศนาสั่งสอนขององค์พระเยซูเจ้าในแคว้นกาลิลี […]

อาทิตย์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา ปี B ยน1: 35-42…เมื่อศิษย์ทั้งสองคนเห็นที่ประทับของพระเยซูเจ้าก็พักอยู่กับพระองค์ในวันนั้น… ในพระวรสารของวันนี้เราจะได้ยินได้ฟังพระเยซูเจ้าทรงเรียกศิษย์สองคนแรกของพระองค์ว่า“มาดูซิ”…ศิษย์ทั้งสองก็ได้ตอบรับคำเชิญของพระองค์และได้พบกับพระองค์ซึ่งได้ช่วยให้ชีวิตของเขาได้เปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง…ทุกๆครั้งเวลาที่เรามาร่วมเฉลิมฉลองพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณเราก็มีโอกาสพบปะกับพระองค์…ให้เราได้เตรียมตัวเตรียมจิตใจของเราให้พร้อมสำหรับการพบปะนี้เพื่อการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ข้อคิด…แม้ว่าปีพิธีกรรมปีนี้ในวันอาทิตย์จะใช้พระวรสารของนักบุญมาระโกแต่เพื่อเป็นการเคารพต่อธรรมประเพณีอันเก่าแก่ของพระศาสนจักรที่ได้นำเสนอการเผยแสดงให้กับผู้คนที่แตกต่างกันออกไปขององค์พระเยซูเจ้าจึงในวันอาทิตย์ที่สองเทศกาลธรรมดานี้ได้เลือกเอาพระวรสารของนักบุญยอห์นซึ่งแสดงให้เห็นถึงการรับรู้ที่ค่อยเป็นค่อยไปต่อองค์พระเยซูเจ้าว่าพระองค์เป็นใครโดยผ่านทางการเป็นประจักษ์พยานของท่านยอห์นบัปติสต์และการยืนยันถึงความเชื่อศรัทธาที่สานุศิษย์รุ่นแรกๆมีต่อพระองค์…จากพระวรสารของวันนี้เราจะเห็นว่าท่านยอห์นบัปติสต์ได้เรียกพระเยซูเจ้าว่า“นี่คือลูกแกะของพระเจ้า”และนักบุญอันดรูว์เรียกพระองค์ว่า“พระเมสสิยาห์” เนื้อหาที่สำคัญของบทอ่านในวันอาทิตย์นี้ก็คือ“การเรียกและการตอบสนอง” …ในบทอ่านแรก(1 ซมอ3: […]

ข้อคิดฉลองพระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง ปี B  มก1: 7-11…พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้างจากยอห์นในแม่น้ำจอร์แดน…พระจิตเจ้าเสด็จลงมาเหนือพระองค์ดุจนกพิราบและมีเสียงมาจากฟากฟ้าว่า“ท่านเป็นบุตรที่รักของเราเป็นที่โปรดปรานของเรา”           เรามักจะชอบฉลองวันเกิดของเราแต่ว่าไม่เคยคิดที่จะฉลองวันรับศีลล้างบาปของเราที่จริงวันที่เราได้รับศีลล้างบาปก็เป็นวันเกิดของความเป็นคริสตชนของเรา…ในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณของเราวันนี้เราฉลองการรับพิธีล้างของพระเยซูเจ้าก็เป็นการฉลองการรับศีลล้างบาปของเราแต่ละคนด้วยดังนั้นขอให้เราได้รื้อฟื้นพระหรรษทานแห่งศีลล้างบาปที่อยู่ในตัวเราแต่ละคนด้วย           ข้อคิด…บนฝั่งแม่น้ำจอร์แดนท่านยอห์นแบปติสต์ประกาศเรื่องการกลับใจสำหรับจะต้อนรับอาณาจักรของพระเจ้าซึ่งกำลังจะมาถึงและพร้อมๆกับคนอื่นๆพระเยซูเจ้าได้เสด็จลงไปในน้ำเพื่อรับพิธีล้างจากท่านยอห์น […]

ข้อคิดสอนใจสมโภชพระคริสตเจ้าทรงแสดงองค์ ปี B มธ 2: 1-12…พวกเราได้เห็นดาวประจำพระองค์ขึ้น จึงพร้อมใจกันมาเพื่อนมัสการพระองค์…บรรดาโหราจารย์มีความยินดียิ่งนัก เข้าไปในบ้านพบพระกุมารกับพระนางมารีย์ พระมารดา จึงคุกเข่าลงนมัสการพะองค์ […]

ข้อคิดสอนใจฉลองครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้า พระแม่มารีย์และนักบุญโยเซฟ ปี B บสร 3: 3-7, 14-17ก…บุตรที่ให้เกียรติบิดา จะมีอายุยืน…ใครเคารพนับถือบิดา ก็จะประสบความสุขสันต์หรรษากับบุตรของตนเอง…บุตรที่เชื่อฟังพระเจ้า […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 4 เตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า ปี B ลก1: 26-38…ท่านจะตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรชายคนหนึ่ง…ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด…           ในขณะที่การบังเกิดของกุมารน้อยท่านหนึ่งกำลังใกล้เข้ามาทุกขณะความสนใจของเราก็จะพุ่งเป้าไปที่ผู้เป็นมารดาเนื่องจากเรากำลังจะทำการสมโภชการสมภพของพระคริสตเจ้าจึงไม่น่าแปลกใจแต่อย่างใดที่เราจะพบว่าพระแม่ได้กลายเป็นจุดสนใจของพระวรสารในวันนี้ ข้อคิด…“พระวจนาตถ์ทรงรับธรรมชาติมนุษย์”…พระนางมารีย์ทรงมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดในธรรมล้ำลึกแห่งพระวจนาตถ์ทรงรับธรรมชาติมนุษย์และก็มีอีกท่านหนึ่งซึ่งได้มีส่วนร่วมในธรรมล้ำลึกนี้กับพระนางโดยเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์แห่งการช่วยให้รอดพ้นนี้ด้วยนั่นก็คือชายที่ได้หมั้นกับพระนาง“โยเซฟแห่งนาซาเร็ธ”…พระเจ้าได้ทรงนำพาท่านโยเซฟให้เข้าสู่ธรรมล้ำลึกแห่งการเป็นพระมารดาของพระนางมารีย์ซึ่งได้เกิดขึ้นเดชะฤทธิ์อำนาจขององค์พระจิตเจ้าโดยที่พระนางนั้นยังคงเป็นพรหมจารีอยู่ จากบทอ่านที่หนึ่งของหนังสือซามูแอลฉบับที่สอง(2 ซมอ7: 1-5. […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 3 เตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าปีB ยน1: 6-8. 19-28…อาทิตย์ที่สามเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าเป็นอาทิตย์แห่งความชื่นชมยินดี“Gaudete Sunday” เพราะใกล้วันสมโภชพระคริสตสมภพ…ท่านยอห์นแบปติสต์เสียงร้องแห่งถิ่นทุรกันดารก็เป็นเสียงร้องแห่งเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า… ท่านยอห์นมาในฐานะพยานเพื่อเป็นพยานถึงแสงสว่าง…ท่านเป็นเสียงของผู้ที่ร้องตะโกนในถิ่นทุรกันดารว่า“จงทำทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ตรงเถิด”…มีผู้หนึ่งประทับอยู่ในหมู่ท่านเป็นผู้ที่พวกท่านไม่รู้จักซึ่งก็หมายถึงพระเยซูเจ้าซึ่งเป็นองค์ความสว่างที่กำลังใช้ชีวิตอยู่กับพวกเขาแต่พวกเขาหารู้จักพระองค์ไม่…แต่ว่าเรารู้จักพระองค์แล้วและพระองค์ทรงประทับอยู่ท่ามกลางพวกเราในขณะนี้ขณะที่เราชุมนุมกันเพื่อเฉลิมฉลองพิธีบูชาขอบพระคุณของพระองค์ ข้อคิด…คำที่เป็นกุญแจในคริสตศาสนาของเราก็คือ“ความรอดพ้น” […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 2 เตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า ปี B มก1: 1-8…จงเตรียมทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าจงทำทางเดินของพระองค์ให้ตรงเถิด…ภายหลังข้าพเจ้ามีท่านหนึ่งเสด็จมาทรงอิทธิฤทธิ์ยิ่งกว่าข้าพเจ้าอีกซึ่งข้าพเจ้าไม่คู่ควรแม้แต่จะน้อมตัวลงแก้สายฉลองพระบาทให้… ท่านยอห์นแบปติสต์ได้บอกกับผู้คนร่วมสมัยกับท่านว่า“มีผู้หนึ่งอยู่ท่ามกลางพวกเราซึ่งพวกท่านไม่รู้จัก” (ยน1: 26-27)…ท่านกำลังพูดถึงพระเยซูเจ้าซึ่งอยู่ท่ามกลางประชาชนแต่พวกเขากลับไม่รู้จักพระองค์…ในขณะนี้ที่เรากำลังร่วมพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณก็เป็นองค์พระเยซูเจ้าซึ่งกำลังประทับอยู่ท่ามกลางพวกเราเช่นเดียวกัน ข้อคิด…ในพระวรสารของวันอาทิตย์นี้เราจะได้ยินเสียงร้องอันโดดเดี่ยวแต่เต็มไปด้วยพลังของท่านยอห์นแบปติสต์ซึ่งกำลังเรียกร้องให้เราได้เตรียมหนทางขององค์พระผู้เป็นเจ้านี่หมายความว่าเราจะต้องพยายามหาเวลาว่างในชีวิตของเราที่กำลังยุ่งอยู่กับการงานและธุระต่างๆของเรารวมทั้งให้จัดสรรพื้นที่ในหัวใจของเราให้ว่างสำหรับต้อนรับพระองค์ ในบทอ่านแรกจากหนังสือของประกาศกอิสยาห์(อสย40: […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 1 เตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า ปี B มก13: 33-37; 1คร1: 3-9…จงตื่นเฝ้าเถิดเพราะท่านไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านจะมาเมื่อไร…และในขณะที่รอคอยการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าเป็นช่วงเวลาของการตื่นเฝ้าระวังเป็นช่วงเวลาแห่งการรอคอยการเสด็จกลับมาอีกครั้งหนึ่งของพระคริสตเจ้าองค์พระตุลาการสูงสุดณวันสิ้นโลกและเรายังคอยการเสด็จมาของพระองค์ณเวลาที่เราจะต้องลาจากโลกนี้อีกด้วยเนื่องจากว่าทั้งสองช่วงเวลานี้ได้ถูกปิดบังไว้สำหรับพวกเราเราจึงต้องอยู่ในสภาพของการเตรียมตัวให้พร้อมและด้วยการตื่นเฝ้าอยู่เสมอเพื่อพร้อมที่จะพบกับพระองค์ณเวลาใดก็ได้ ข้อคิด…เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าเป็นการเตรียมตัวเตรียมจิตใจพวกเราสำหรับการสมโภชพระคริสตสมภพและเพื่อจะช่วยเราให้ได้เข้าใจข่าวดีของวันพระคริสตสมภพเราต้องเริ่มจากจุดเริ่มต้นของพระคริสตสมภพนี้คือเริ่มจากประวัติศาสตร์ของการช่วยให้รอดพ้นตั้งแต่การสร้างโลกเลยทีเดียวดังนั้นพิธีกรรมของการเตรียมสมโภชพระคริสตสมภพจะเป็นการทำให้ประวัติศาสตร์ของการช่วยให้รอดพ้นได้รับการฟื้นฟูให้มีชีวิตชีวาขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่งทุกๆปีโดยการมองพระคริสตสมภพนี้ผ่านทางความเชื่อของคริสตชนซึ่งจะทำให้แลเห็นว่าข่าวดีของประวัติศาสตร์แห่งการช่วยให้รอดพ้นนี้  จะนำเราไปสู่องค์พระเยซูคริสตเจ้าเพราะว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ที่ได้ทำให้บรรดาคำทำนายต่างๆถึงพระแมสสิยาห์ในพระธรรมเก่าได้สำเร็จไป […]

ข้อคิดวันสมโภชพระเยซูเจ้ากษัตริย์แห่งสากลจักรวาล (อาทิตย์ที่สามสิบสี่เทศกาลธรรมดาปีA) มธ25: 31-46…บุตรแห่งมนุษย์จะประทับเหนือพระบัลลังค์อันรุ่งโรจน์…พระองค์จะทรงแยกบรรดาประชาชาติออกเป็นสองพวก…และจะตรัสกับผู้ที่อยู่เบื้องขวาว่า“เชิญมาเถิดท่านทั้งหลายที่ได้รับพระพรจากพระบิดาของเรา”… ในวันนี้พระศาสนจักรทำการสมโภชพระเยซูคริสตเจ้ากษัตริย์แห่งสากลจักรวาล…เมื่อเราคิดถึงกษัตริย์เราก็มักจะคิดถึงบุคคลซึ่งปกครองดูแลประชาชนและมีอำนาจเหนือพวกเขา…แต่ว่าพระคริสตเจ้ามิได้เป็นเช่นนั้นพระองค์มิได้เสด็จมาในโลกเพื่อที่จะมีอำนาจเหนือพวกเขาแต่เพื่อจะรับใช้มากกว่าดังนั้นเพื่อจะเป็นการแสดงออกซึ่งความจงรักภักดีของเราที่มีต่อพระองค์ในโอกาสสมโภชนี้ก็คือให้เรารับใช้พระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ด้วยกันตามแบบฉบับของพระองค์ ข้อคิด…ในภาพของการพิพากษาสุดท้ายในพระวรสารของนักบุญมัทธิวในอาทิตย์สุดท้ายของเทศกาลธรรมดาที่พระศาสนจักรนำเสนอให้นั้นเป็นการสมโภชพระเยซูเจ้ากษัตริย์แห่งสากลจักรวาลซึ่งควรจะต้องเป็นภาพของกษัตริย์และตุลาการที่แสดงความอ่อนโยนตามที่ท่านประกาศกเอเสเคียลในบทอ่านที่หนึ่งได้บรรยายให้เราได้แลเห็นในบทบาทของคนเลี้ยงแกะที่ดีซึ่งในขณะที่กำลังเฝ้าดูแลแกะทุกๆตัวในฝูงก็ได้แสดงความเอาใจใส่เป็นพิเศษต่อแกะที่อ่อนแอและไม่สบายนี่เป็นภาพลักษณ์ที่องค์พระคริสตเจ้ามักจะใช้พรรณนาพระบุคคลและภารกิจของพระองค์เอง…เป็นภาพของการรับใช้“พี่น้องผู้ต่ำต้อย”   คำพูดที่น่าจดจำของคุณแม่เทเรซาซึ่งได้กล่าวว่า“โรคภัยที่เลวร้ายที่สุดบนโลกใบนี้ในทุกวันนี้ก็คือความรู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นที่ต้องการของสังคมและความชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือการขาดความรักสิ่งที่คนยากจนน่าสงสารต้องการมากกว่าอาหารเสื้อผ้าและที่พักพิงอาศัยก็คือให้ตัวเองเป็นบุคคลที่สังคมยอมรับ” ดังนั้นพระวาจาของพระคริสตเจ้าจึงเป็นพระวาจาที่บรรดาคริสตชนควรจะต้องจดจำไว้และนำเอาไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน        ไม่น่าแปลกใจที่ในการพิพากสุดท้ายที่พระเยซูเจ้าจะบอกเราว่า…กษัตริย์จะตรัสแก่ผู้ที่อยู่เบื้องซ้ายว่า “จงไปให้พ้น…เพราะว่าเราหิวมิใช่หิวอาหารแต่ว่าหิวการยิ้มต้อนรับแต่เจ้ากลับทำเป็นเมินเฉย…เราหิวคำพูดที่ให้กำลังใจแต่เจ้ากลับด่าว่าเรา […]