Category: บทสนทนาจากเจ้าอาวาส

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 25 เทศกาลธรรมดาปีB มก9: 30-37…ผู้ใดที่ต้อนรับเด็กเล็กๆเช่นนี้ในนามของเรา  ก็ต้อนรับเรา…ถ้าผู้ใดอยากเป็นคนที่หนึ่งก็ให้ผู้นั้นทำตนเป็นคนสุดท้ายและเป็นผู้รับใช้ของทุกๆคน…           ในฐานะที่เป็นคริสตชนขอให้เราทุกคนถูกได้ใช้ชีวิตอย่างสันติและอย่างเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับเพื่อนพี่น้องอย่าให้มีการแก่งแย่งชิงดีกันแต่ให้รับใช้ซึ่งกันและกัน…สิ่งหนึ่งที่จะเป็นตัวทำลายความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันนี้ก็คือความทะเยอทะยานที่ผิดๆและไม่ถูกต้องสมควรดังนั้นให้เราวอนขอองค์พระเยซูเจ้าโปรดอภัยความผิดบาปต่างๆของเราและโปรดช่วยเราให้ใช้ชีวิตตามค่านิยมแห่งพระวรสารของพระองค์…           ข้อคิด…บทอ่านที่หนึ่ง(ปชญ2: […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา ปี B มก 8: 27-35…ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ถ้าผู้ใดสูญเสียชีวิตเพราะเราและเพราะข่าวดี […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่23 เทศกาลธรรมดา ปี B ยก2: 1-5, มก7: 31-37…อย่าให้ความเชื่อของท่านในองค์พระเยซูคริสต์มีการเลือกปฏิบัติ…คนคนนี้ทำสิ่งใดดีทั้งนั้นเขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยินและคนใบ้กลับพูดได้… พระเยซูเจ้าได้ทรงทำให้คนหูหนวกได้ยินและคนใบ้พูดได้…เราต้องการให้พระเจ้ามาสัมผัสหูของเราเพื่อว่าเราจะได้ยินพระวาจาของพระองค์และเราต้องการให้พระองค์มาสัมผัสลิ้นของเราเพื่อว่าเราจะได้ยืนยันความเชื่อของเราและประกาศข่าวดีของพระองค์…       […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่22 เทศกาลธรรมดาปีB มก7: 1-8. 14-15. 21-23…ท่านทั้งหลายละเลยบทบัญญัติของพระเจ้ากลับไปถือขนบธรรมเนียมของมนุษย์…สิ่งที่ออกมาจากภายในของมนุษย์นั้นแหละทำให้เขามีมลทิน… จากภายในคือจากใจมนุษย์นั้นเป็นที่มาของความคิดชั่วร้าย… เหตุผลประการแรกที่ทำไมเราจึงมาร่วมชุมนุมกันอยู่ณที่นี้ก็เพื่อกราบไหว้นมัสการพระเจ้า…และพระเยซูจ้าได้ทรงพูดถึงชาวฟาริสีว่า“คนพวกนี้ให้เกียรติเราด้วยปากแต่ว่าหัวใจของพวกเขาอยู่ห่างไกลจากเรา”…ดังนั้นการกราบไหว้นมัสการของพวกเขาจึงเป็นอะไรที่ว่างเปล่าไม่มีคุณค่า…ดังนั้นเราควรจะต้องกราบไหว้นมัสการพระเจ้าอย่างสมพระเกียรติด้วยจิตวิญญาณและในความจริงอันจะเป็นการช่วยเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราด้วย… ข้อคิด…ด้วยการยกตัวอย่างประเพณีบางอย่างของชนชาวยิวเช่นการล้างมือก่อนมื้ออาหารการล้างถ้วยชามและภาชนะอื่นๆพระเยซูเจ้าได้ถือโอกาสนี้สอนความจริงอีกประการหนึ่งที่สูงส่งกว่าคือเรื่องของความใสสะอาดภายในของจิตวิญญาณซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและในสังคมมนุษย์แน่นอนความสะอาดทางด้านภายนอกก็มีความสำคัญเช่นกันแต่ว่าสิ่งที่สำคัญมากกว่าคือความใสสะอาดความบริสุทธิ์ของจิตวิญญาณอันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสวดมนต์ภาวนาและการกราบไหว้นมัสการพระเจ้าและการอยู่ร่วมกันของมนุษยชาติ โดยทั่วๆไปตามที่เรารับรู้ในสังคมมนุษย์…ในการให้การศึกษาอบรมเรามักจะให้ความสำคัญแก่“หัวสมอง”มากกว่า“หัวใจ” […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ยี่ 21 เทศกาลธรรมดา ปี B ยน6: 60-69…ศิษย์หลายคนเปลี่ยนใจไม่ติดตามพระเยซูเจ้าอีกต่อไป…พระเจ้าข้าพวกเราจะไปหาใครเล่า?…พระองค์มีพระวาจาแห่งชีวิตนิรันดร… ในพระวรสารเราแลเห็นว่าคนจำนวนไม่น้อยได้เปลี่ยนใจไม่ติดตามพระเยซูเจ้าอีกต่อไป…เช่นเดียวกันที่ในขณะนี้ก็อาจจะยังมีคริสตชนอีกจำนวนหนึ่งในพวกเราที่กำลังจะเปลี่ยนใจไม่ยอมติดตามพระองค์หรือติดตามพระองค์อย่างเสียไม่ได้…แต่ว่าโดยอาศัยพระหรรษทานของพระเจ้าที่เราส่วนใหญ่ยังติดตามพระองค์อยู่และกำลังมาชุมนุมกันอยู่ณรอบๆพระแท่นบูชาขององค์พระเยซูเจ้าอันเป็นการยืนยันความเชื่อศรัทธาของเราในองค์พระเยซูเจ้าพระผู้ซึ่งแต่พระองค์เดียวเท่านั้นที่ทรงมีพระวาจาแห่งชีวิตนิรันดร… ข้อคิด…บทอ่านที่หนึ่งในวันอาทิตย์นี้จากหนังสือโยชูวา(ยชว24: 1-2ก, 15-17) พูดถึงพิธีการรื้อฟื้นพันธสัญญาซึ่งได้เกิดขึ้นที่เมืองเชเคมหลังจากที่ประชาชนทุกเผ่าของอิสราเอลเพิ่งได้เข้าสู่แผ่นดินแห่งพระสัญญาโยชูวาได้เรียกชุมนุมผู้อาวุโสทั้งหลายเพื่อให้พวกเขาได้ทำการตัดสินใจว่าจะรับใช้พระเจ้าองค์ใด…จะรับใช้พระเจ้าซึ่งบรรพบุรุษของพวกเขาหรือจะรับใช้เทพเจ้าอื่นๆ…ประชาชนทุกเผ่าพันธุ์ของอิสราเอลต่างก็ประกาศยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า“เราจะรับใช้พระเจ้า” […]

ข้อคิด วันสมโภชพระนางมารีย์ได้รับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ                  […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา ปี B         ยน6: 41-51…เราเป็นปังทรงชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป…ผู้ที่กินปังนี้แล้วจะไม่ตาย…และปังที่เราจะให้นี้คือเนื้อของเราเพื่อให้โลกมีชีวิต… เราเป็นประชากรของพระเจ้าซึ่งกำลังเดินทางแห่งชีวิตในความเชื่อมุ่งไปสู่แผ่นดินพระสัญญาแห่งชีวิตนิรันดรระหว่างหนทางแห่งชีวตนี้เราจะต้องเผชิญกับความสงสัยและความทุกข์ยากลำบากต่างๆ…องค์พระเยซูเจ้าซึ่งเรามาชุมนุมกันในพระนามของพระองค์มิใช่เป็นเพียงแต่เป้าหมายของการเดินทางแห่งชีวิตของเราเท่านั้นแต่พระองค์ยังเป็นเพื่อนร่วมเดินทางแห่งชีวิตของเราด้วย…         ข้อคิด…ท่านประกาศกเอลียาห์ซึ่งเป็นประกาศกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในพระธรรมเก่าและเป็นแชมเปี้ยนในการประกาศยืนยันถึงพระยาเวห์ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียว…แม้จะมีการกล่าวขานกันว่าท่านจะกลับมาก่อนในยุคของพระเมสสิยาห์ […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่15 เทศกาลธรรมดาปีB มก6: 7-13…พระเยซูเจ้าทรงเรียกอัครสาวกสิบสองคนเข้ามาพบและทรงเริ่มส่งเขาเป็นคู่ๆประทานอำนาจเหนือปีศาจทรงกำชับเขามิให้นำสิ่งใดไปด้วย… ในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณเรามาหาองค์พระเยซูเจ้าตามคำเชื้อเชิญของพระองค์และเวลาที่พิธีบูชาขอบพระคุณจบลงเราก็จะถูกส่งออกไปเพื่อจะแบ่งปันองค์พระเยซูเจ้าข่าวดีและพระพรต่างๆของพระองค์ที่เราได้รับจากพระองค์ให้กับเพื่อนพี่น้องของเรา…ในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณเป็นองค์พระเยซูเจ้าที่ได้ทรงอภัยบาปของเราประทานพระวาจาของพระองค์ให้กับเราและทรงเลี้ยงดูเราด้วยพระกายของพระองค์… ข้อคิด…ในบทอ่านที่หนึ่ง(อมส7: 12-15)…พระเจ้าได้ทรงส่งประกาศกอาโมสให้ออกไปหาเพื่อนพี่น้องชาวอิสราเอลเพื่อเป็นกระบอกเสียงของพระเจ้าและในพระวรสาร(มก6: 7-13)…เราก็จะแลเห็นพระเยซูเจ้าทรงส่งอัครสาวกสิบสองคนให้ออกไปประกาศข่าวดีของพระองค์ ประกาศกอาโมสเป็นประกาศกที่พระเจ้าทรงเรียกท่านเป็นคนเลี้ยงสัตว์และเป็นคนแต่งต้นมะเดื่อเทศมาก่อนท่านไม่ได้เป็นประกาศกอย่างมืออาชีพสำหรับคนที่พระเยซูเจ้าได้ทรงเลือกให้มาอยู่และทำงานร่วมกับพระองค์ส่วนใหญ่แล้วก็น่าจะเป็นคนที่คล้ายๆกับท่านประกาศกอาโมสคือจากหลากหลายอาชีพ…พระเยซูเจ้าได้ให้การอบรมสั่งสอนแก่บรรดาอัครสาวกตลอดระยะเวลาที่พวกเขาอยู่กับพระองค์หลังจากนั้นก็จะถึงเวลาที่พระองค์จะต้องส่งพวกเขาให้ออกไปทำงานของพระองค์เป็นการขยับขยายและสืบสานพันธกิจของพระองค์ที่ได้รับจากพระบิดาเจ้าและเพื่อให้พวกเขาได้ทำงานอย่างมีผลสำเร็จพระองค์ได้ทรงประทานฤทธิ์อำนาจของพระองค์ให้กับพวกเขาด้วย ภารกิจที่พวกอัครสาวกได้รับจากพระเยซูเจ้าในครั้งนี้นั้นก็ยังคงถูกจำกัดอยู่ในแวดวงและสภาพแวดล้อมของชนชาวยิวและใช้เวลาไม่นานนักส่วนพระบัญชาสุดท้ายที่พระองค์จะประทานให้กับพวกเขาที่จะส่งพวกเขาไปจนสุดแดนแผ่นดินยังเป็นเรื่องของอนาคตอยู่ […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 18 เทศกาลธรรมดาปีB ยน6: 24-35…อย่าขวนขวายหาอาหารที่กินแล้วเสื่อมสลายไปแต่จงหาอาหารที่คงอยู่และนำชีวิตนิรันดรมาให้…เราเป็นปังแห่งชีวิตผู้ที่มาหาเราจะไม่หิวและผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย… เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเราได้เห็นพระเยซูเจ้าเลี้ยงประชาชนในถิ่นทุรกันดารอย่างไรแต่ว่าเมื่อพวกเขาได้กลับมาหาพระองค์อีกเพื่อที่จะได้รับอะไรมากขึ้นพระองค์จึงได้ตรัสกับพวกเขาว่า“อย่าขวนขวายหาอาหารที่กินแล้วเสื่อมสลายไปแต่จงหาอาหารที่คงอยู่และนำชีวิตนิรันดรมาให้”…ในขณะนี้เรามาอยู่ด้วยกันรอบๆพระแท่นบูชาของพระองค์เพราะเรารู้ว่าเรามีความต้องการอาหารอีกชนิดหนึ่งที่พระองค์ได้ทรงกล่าวถึงนั้นอาหารซึ่งพระเจ้าเท่านั้นสามารถประทานให้แก่เราได้และสามารถให้ชีวิตนิรันดร ข้อคิด…ผ่านทางสุนทรพจน์เรื่อง“ปังแห่งชีวิต” ของพระเยซูเจ้านักบุญยอห์นสามารถให้ประเด็นทางเทวศาสตร์ที่สำคัญๆบางประเด็นซึ่งเผยแสดงให้เห็นว่าผู้ที่เชื่อในพระองค์ควรจะต้องเป็นและมีท่าทีเช่นไร…อาหารหรือปังที่พระองค์ทรงพูดถึงนั้นก็จะเหมือนกับน้ำที่พระองค์ทรงนำเสนอให้กับหญิงชาวซามาริตันที่ขอบบ่อยากอบอันสามารถบันดาลชีวิตนิรันดรให้ได้สำหรับผู้ที่ทานอาหารและดื่มน้ำนั้น บทอ่านที่หนึ่งจากหนังสืออพยพ(16: 2-4. […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 17 เทศกาลธรรมดาปี B           ยน6: 1-15…ประชาชนจำนวนมากตามพระเยซูเจ้าไปเพราะเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ที่ทรงกระทำแก่ผู้เจ็บป่วย…พระองค์ทรงแจกจ่ายขนมปังและปลาแก่ผู้คนที่มาฟังพระวาจาของพระองค์เท่าที่พวกเขาต้องการ… พระเยซูคริสตเจ้าได้ทรงเลี้ยงอาหารแก่ผู้หิวโหยด้วยความใจกว้างอย่างยิ่ง…และณพระแท่นบูชานี้พระองค์ทรงเลี้ยงอาหารพวกเราด้วยปังแห่งศีลมหาสนิทซึ่งเป็นพระกายของพระองค์เรารับอาหารอันประเสริฐนี้มิใช่เพราะว่าเราสมควรที่จะรับประทานอาหารนี้แต่เป็นเพราะเรามีความต้องการอาหารนี้และพระองค์ก็ทรงเชื้อเชิญเราให้เข้ามารับอาหารนี้ที่พระแท่นบูชาของพระองค์…       […]